Dlaczego fizyka jako nauka niekompletna tak dobrze w niektórych zagadnieniach opisuje rzeczywistość?

Niektóre dziedziny fizyki oraz zjawiska są poznane w bardzo dokładnym stopniu. Mimo, że mechanika kwantowa, relatywistyka i wiele innych pomniejszych dziedzin wciąż jest zbadanych tylko po części, to tzw. fizyka klasyczna, która odpowiada za opis większości makroskopowych zjawisk może być uważana za kompletną. Mimo, że nie wiadomo czy kwarki są niepodzielne, albo z ilu wymiarów składa się wszechświat i nie potrafimy zaproponować teorii unifikacji ( czyli teorii, która wyjaśniałaby wszystkie procesy i wiązałaby prawa mechaniki kwantowej z relatywistyką) to tacy naukowcy w XVI- XVIII wieku zbadali i opisali zjawiska obserwowane "na codzień". Mechanika klasyczna, termodynamika, elektrostatyka czy magnetyzm to działy fizyki na tyle dobrze zbadane i opisane, że ich znajomość wystarczy do wyjaśnienia zjawisk zachodzących w przyrodzie i najbliższym otoczeniu

Nie można opisać psychiki i emocji za pomocą fizyki tak samo jak za pomocą fizyki nie można opisać składu płatków kukurydzianych. Nie ta dziedzina nauki. Nie można opisać w sposób prosty zjawisk zachodzących w ciele? Ale realistyczny ruch startującego samochodu już tak? Albo wytrzymałość materiałów? To nie są proste rzeczy a zwykle zawiłe. Można dokładnie opisać niektóre zjawiska, ponieważ korzystamy z przybliżeń (większość wielkości w takim ruchu startującego samochodu można pominąć, gdyż mocno nie wpłyną na wynik ostateczny), doświadczeń i domysłów. Także rozróżnienie na mikroskalę i makroskalę jest ważne. Fizyka jest niekompletna, bo cały czas ją rozwijamy. W końcu rozwój nauki zaczął się całkiem niedawno, nie wszystko zostało poznane i zrozumiałe. A dlaczego w tak dobry sposób opisuje rzeczywistość? Dzięki połączeniu teorii i doświadczeń. Jedno bez drugiego nie istnieje.