Grzech przeciwko Duchowi Świętemu jest jedynym niewybaczalnym grzechem, mającym wieczne skutki. Ze wszystkich trudnych tekstów biblijnych, tekst pamięciowy na ten tydzień jest jednym z najtrudniejszych. Gdy zastanawiamy się nad tym, kim był Jezus i nad tym, co uczynił dla przebaczenia naszych grzechów, myśl o winie, która nie może być odpuszczona nawet dzięki ofierze Chrystusa na krzyżu, powinna wywoływać u nas lęk. Morderstwo, kazirodztwo, pycha, cudzołóstwo, kradzież, bałwochwalstwo, nawet bluźnierstwo przeciwko Chrystusowi (Mat. 12,21-32) będą przebaczone (Efez. 1,7), lecz jak powiada sam Jezus: „kto by zbluźnił przeciwko Duchowi Świętego, nie dostąpi odpuszczenia” (Mar. 3,29). Aż trudno w to uwierzyć! Powstaje logiczne pytanie, co to jest „grzech niewybaczalny”? Myśl o grzechu, który może nie być odpuszczony nie pasuje do Boga, który przeszedł wiele, aby nam darować przebaczenie naszych win. Dlatego zagadnienie to jest warte naszej uwagi, aby uświadomić nam, że istnieje coś, co sprawia, że jesteśmy „winowajcami grzechu wiekuistego” (w. 29) We wszystkich czasach można spotkać wierzących, którzy żyją w strachu przed popełnieniem nieprzebaczalnego grzechu. Nie jest trudno zrozumieć, dlaczego tak się dzieje. Jesteśmy grzesznikami i jedynie działanie Ducha Świętego czyni nas zdolnymi do jakiekolwiek działania; bez Niego jesteśmy niczym. Dla tych, którzy poznali Jezusa, którzy zetknęli się z Bożą świętością, poczucie grzechu będzie czymś bardzo potępiającym i oskarżającym. Poczucie winy może zniszczyć człowieka. Wielu chrześcijan, na pewnym etapie swojej drogi z Chrystusem, miało chwile lęku z powodu beznadziejnej sytuacji w strachu przed popełnieniem nieprzebaczalnego grzechu.
