Nazywam się Andrzej Radek. Pochodzę ze wsi Pajeczyn Dolny,gdzie do dziś mieszkają moi rodzice, którzy są niepiśmiennymi chłopami. Posiadam liczne rodzeństwo i od małego dziecka nauczony jestem ciężkiej pracy, więc jestem silnym młodzieńcem o mocnej budowie ciała, rzadko też choruję. Moją główną cechą charakteru jest upór oraz fakt, ze potrafię samodzielnie pokonywac życiowe trudności. Nauka jest moja jedyną i wielka pasją, bo wiem, że dzięki wykształceniu, mogę odmienić swoje życie i nigdy już nie pracować na pańskim polu, jak to robili moi przodkowie i rodzice oraz rodzeństwo. Jestem bardzo wdzięczny panu Antoniemu Paluszkiewiczowi, że gdy go przezywałem, nie zdenerwował się, tylko zabrał do domu i pokazał mi świat książek. Ułatwił mi tym wybór mojej drogi życiowej, która jest bardzo trudna, ale ja się nie skarżę, tylko uparcie dążę do zdobycia wyższego wykształcenia, by móc godnie żyć. Po skończeniu szkoły elementarnej, zdałem egzaminy do gimnazjum w Klerykowie i z zapałem zdobywam wiedzę. Nie obchodzą mnie drwiny kolegów i wyśmiewanie się z mojego chłopskiego akcentu oraz lichego ubioru, bo wiem, że sam musze się o siebie troszczyć i że dam radę pokonać wszystkie życiowe przeszkody. Mam też nowego kolegę, który wstawił się za mną do dyrektora, gdy nie wytrzymałem i wdałem się w bójkę z kolegą, który ze mnie się smiał. Marcin Borowicz będzie moim przyjacielem, bo takich przysług się nie zapomina. Razem też, na górce u Gontali, czytamy zakazane lektury. Utrzymuję się z udzielania korepetycji, gdyż uchodzę za bardzo dobrego ucznia i mogę utrzymywac się z uczenia innych. Przyrzekłem sobie, że nie podzielę w przyszłości losów moich rodziców i wyrosnę na wartościowego człowieka.
