Mona Lisa (mona to w dialekcie toskańskim odpowiednik madonny, wł. i hiszp.: La Gioconda; fr.: La Joconde) – obraz olejny namalowany na drewnie topoli o wymiarach 77 cm × 53 cm przez sławnego malarza włoskiego renesansu, Leonarda da Vinci. Obraz powstał w początkach XVI wieku (ok. 1503 – 1506), a obecnie znajduje się w paryskim Luwrze, będąc własnością rządu Francji. "Mona Lisa" jest obrazem charakteryzującym się raczej ciemnymi i chłodnymi barwami. Dominuje w nim zieleń i to zarówno w szacie samej Mony, jak i w znajdującym się za nią lesie. Kompozycja jest zdecydowanie statyczna, lecz otwarta. Portret ten od wieków zachwyca historyków i twórców, a także zwykłych ludzi. Niektórzy historycy sądzą nawet, że Leonardo, który jak na epokę, w której żył był wyjątkowo inteligentny i oświecony (wręcz wyprzedzał swoją epokę), stworzył swój ukryty autoportret, a wyraz twarzy zwany "enigmatycznym uśmiechem" ma wyśmiewać nierozumność ludzi, którzy tego nie widzą. Jest to jeden z najsłynniejszych i najbardziej cenionych obrazów z czasów renesansu.
Portret kupił Franciszek I, król Francji. Od tego czasu obraz znajduje się w rękach francuskich, najpierw w zbiorach królewskich, potem w galerii Luwru otwartej po rewolucji dla wybranych widzów. W Luwrze, dostępnym już powszechnie, wisi do dzisiaj - z kilkoma przerwami: przez kilka lat był w sypialni Napoleona, w 1911 roku został ukradziony, po II wojnie podróżował do Japonii i USA. (z wyborcza.pl)
