Diamagnetyk: -posiada wiązania wielokrotne -polega na indukcji w ciele -zjawistko odwrotne do paramagnetyzmu -pole mahnetyczne jest skierowane przeciwnie do pola zewnętrznego -są odpychane przez magnesy -nie wykazuja własciwosci magnetycznych -do nich zaliczamy: gazy szlachetne i prawie wszystkie metale -zastosowanie: taśmy megatofonowe, dyskietki PAramagnetyk: -pole magnetyczne nie równoważą sie wzajemnie -słabe własciwosci magnetyczne --podajnosc magnetyczna zależy od temperatury -np. tlen, sód, krew -posiada przenikalnosc magnetyczna ferromagnetyk -występuje jedynie w postaci ciał stałych -zbudowany z domen magnetycznych -ma sile właściwosci magnetyczne -dzieli sie na: twarde miękkie półtwarde -wytwarza własne pole magnetyczne -np. zelazo ,nikiel, kobalt -ma okresloną temperature -ma uporzadkowaną strukturę -stosuje sie w technice radiowej -mikrofali -elektroakustyce to miałam w zeszycie miałam to na lekcji:)
DIAMAGNETYKI ciała, które minimalnie zmniejszają pole magnetyczne (np: wapń, miedź). Atomy diamagnetyów nie wytwarzają własnego pola magnetycznego. Po umieszczeniu diamagnetyka w polu magnetycznym elektrony tak się ustawiają, alby minimalnie zmniejszyć pole zewntrzne. Jednak osłabienie pola jest trudno wykrywalne PARAMAGNETYKI minimalnie zwiększają pole magnetyczne. Atom paramagnetyka wytwarza własne pole magnetyczne, jednak pola poszczególnych atomów są chaotycznie skierowane i całe ciało nie ma właściwości magnetycznych (np: aluminium) Po umieszczeniu paramagnetyka w polu magnetycznym następuje częściowe porządkowanie pól oraz minimalne (niewykrywalne) zwiększenie pola magnetycznego FERROMAGNETYKI ciała, któe wielokrotnie zwiększają pole magnetyczne (żelazo, nikiej, kobalt) Atom wytwarza własne pole magnetyczne, dodatkowo sąsiednie atomy ustawione są tak aby ich pola był zgodne i takie obszary nazwya się domenami magnetycznymi. Momenty magnetyczne domen ułożone są chaotycznie i całe ciało nie ma własności magnetycznych. Po wstawieniu do pola domaeny starają się ułożyć zgodnie z polem, wielokrotnie je wzmacniając. Ferromagnetyki dzielimy na twarde i miękkie. Twarde stosuje się jako magnesy a miękkie jako rdzenie elektromagnesów. W wyższych temperaturach (temp. Curie) ferromagnetyk staje się paramagnetykiem