Co się dzieje z wiarą gdy brak rozumu ?. 

Jeżeli zaczyna człowiekowi braknąc rozumu , to sam nie wie czego ma oczekiwać . Robi wszystko spontanicznie i nic go nie obchodzi. To samo tyczy sie wiary . Jezeli człowiek nie mysli , to nie ma jak zroozumieć słowa bożego i tym samym jego wiara jest coraz mniejsza co wiąże się z oddaleniem od Boga .

Czasem ludzie są bardzo bezmyślni . Nawet ci którzy bardzo wierzą w Pana Boga , a następnie przestają go kochać . Są osoby  ,które popadają np.: w alkoholizm  , biorą narkotyki , stają się bandytami , oszustami . Wtedy ich wiara zanika . Inni natomiast przestają wierzyć w Pana Boga z powodu ciężkiej choroby , problemów : finansowych  . W takich przypadkach czują że Bóg im nie pomaga , opuszcza .Brak rozumu u człowieka może sprawić całkowity brak wiary .

Dwa szaleństwa – uczucia i rozumu w "Orfeuszu i Eurydyce" Wergiliusza oraz "Orfeuszu i Eurydyce" Czesława Miłosza.

?Wszyscy musimy, chcąc uczynić rzeczywistość znośną, utrzymać w sobie kilka drobnych szaleństw?
Marcel Proust
Szaleństwo. Ból i rozpacz, rozdarcie i zniechęcenie. Albo może i wielkość. Ponadprzeciętność. Głębsze odczuwan...

Socjologia - wykłady i materiały na egzamin prof. Rewers, UAM

LEKTURY
1) Ortega Y Gasset “Bunt Mas”
2) Christopher Lash “Bunt Elit”
3) Jean F. Lyotand “Kondycja ponowoczesna”, “Postmodernizm dla dzieci”
4) Bauman „Globalizacja”
5) Baudzillard „Rozmowy przed końcem”<...

Powtórka z lektur maturzystów

1) Sofokles – Antygona - Antyk
Historia opowiedziana przez Sofoklesa to literacka realizacja jednego z mitów tebańskich. Istotą tego dramatu, jak każdej tragedii antycznej, jest konflikt tragiczny – polega on na tym, że bohater musi wyb...

Zagadnienia z filozofii

1.
NARODZINY I NATURA FILOZOFII- narodziła się w Grecji z myślenia o rzeczywistości jako o jednym, jako o bycie, wśród Jonów, w tzw. epoce presokratejskiej, jej ojcem jest Tales z Miletu (VII w. p.n.e.). Powstała na skutek przejścia od ...

Pojęcia dobra, zła, szczęścia, miłości jako podstawowe pojęcia w etyce.

DOBRO (gr. agathón, łac. bonum) - określenie wartości użytecznej rzeczy; kwalifikacja czynu moralnego; przedmiot właściwy woli; powszechna właściwość bytów, wchodząca do kanonu. W filozofii odróżnia się d. w sensie metafizycznym (spo...