mięczaki, opis gatunku                             (w ogóle nie do jednego zwierzęcia)

Mięczaki – typ zwierząt, najliczniejszy po stawonogach. Liczbę żyjących gatunków szacuje się na ok. 130 tysięcy. Odznaczają się olbrzymią różnorodnością morfologiczną i zróżnicowaniem rozmiarów. Typ ten bada malakologia.    Budowa W budowie mięczaków można wyróżnić głowę (poza małżami), nogę i wór trzewiowy okryty płaszczem. Mięczaki należą do pierwoustych. Wykazują (poza głowonogami) bruzdkowanie spiralne. Należą do zwierząt dwubocznie symetrycznych, ale wszystkie ślimaki utraciły symetrię w wyniku torsji, czyli obrotu worka trzewiowego w stosunku do nogi i głowy o 180°. Wiele mięczaków posiada szkielet zewnętrzny. Większość z nich wytwarza muszlę zbudowaną z substancji organicznej: konchioliny i związków wapnia. Muszla pełni rolę ochronną, zwierzę może się w niej schować w razie złych warunków środowiskowych czy niebezpieczeństwa. Poza tym muszla jest miejscem przyczepu mięśni, w tym również mięśni służących do poruszania się. U głowonogów jest skryta pod płaszczem.    Znaczenie mięczaków -Wyrządzają szkody w rolnictwie i warzywnictwie (np. pomrowy), -Są żywicielami wielu pasożytów człowieka i zwierząt, -Muszle wykorzystywane są do wyrobu przedmiotów użytkowych i ozdobnych, -Niektóre gatunki są jadalne (omułki, ostrygi), -Mięczaki kopalne jako skamieniałości przewodnie służą do określenia względnego wieku Ziemi, -Komórek nerwowych mięczaków używa się do badań laboratoryjnych z tego względu, że są podobne do komórek ludzkich, -Z ciała ostryg i kałamarnic można otrzymać pewne substancje działające antybakteryjnie i antywirusowo, -Jako składnika past do zębów używa się sproszkowanych muszli mątw. Poza tym proszek taki używany jest do polerowania, -Głowonogi są używane do produkcji purpury,