Azja z Europa-jako Euroazja tworza najwiekszy kontynent na Ziemi. Rekordy Azji to: *Największy półwysep – Półwysep Arabski (2780 tys. km²) *Największa wyspa – Borneo (746 tys. km²) *Największy archipelag – Archipelag Malajski *Największe jezioro – Morze Kaspijskie (374 tys. km²) *Najgłębsze jezioro jezioro Bajkał (1637 m p.p.m.) *Najdłuższa rzeka – Jangcy – 6300 km *Najwyższy szczyt – Mount Everest (8850 m n.p.m.) *Największa depresja – Morze Martwe (~422 m p.p.m.) *Najwyższa wyżyna – Wyżyna Tybetańska (5500 m n.p.m.) *Największa delta rzeczna – Ganges z Brahmaputrą (2/3 powierzchni Polski) *Najniższa temperatura – Ojmiakon (−71,2 °C) *Najwyższa temperatura – Tirat Cvi, Izrael (53,9 °C) *Największe opady – Czerapuńdżi – ~11 tys. mm / w 1861 r. (22987 mm) *Najludniejsze państwo – Chiny (~1,32 mld w 2007 r.) *Największe państwo – Rosja (~17 075 253 km²) *Państwo o największej gęstości zaludnienia – Singapur (6751 osób/km²) *Państwo o najniższej gęstości zaludnienia – Mongolia (1,89 osób/km²) *Najludniejsze miasto – Tokio (aglomeracja) (27,9 mln w 2005 r.) *Największa ilość stref klimatycznych – wszystkie strefy klimatyczne świata *Największa ilość ras – wszystkie rasy świata *Największa ilość religii – wszystkie religie świata *Najdłuższa nazwa miasta – Miasto aniołów, wielkie miasto, wieczny klejnot, niezdobywalne miasto boga Indry, wspaniała stolica świata wspomaganego przez dziewięć pięknych skarbów, miasto szczęśliwe, obfitujące w ogromny Pałac Królewski, który przypomina niebiańskie miejsce gdzie rządzi zreinkarnowany bóg, to miasto dane przez Indrę, zbudowane przez Wisznu – pełna nazwaBangkoku Azja przewaznie lezy we wszystkich strefach klimatycznych.W Azji pólnocnej panuje surowy klimat kontynentalny z umiarkowanymi opadami we wszystkich porach roku,i duza roznica temperatur miedzy latem a zima.Skrajne obszary Azji przedniej leża w klimacie srodziemnomorskim,lecz góry ograniczaja jegi=o zasieg do samych wybrzezy.Arabja i Iran maja juz klimat suchy z duzymi upalami w lecie i malymi opadami.Azja srodkowa posiada klimat kontynentalny.Rozrzedzone powietrze wyzyn oziebia sie bardzo w zimie,a latem bardzo nagrzewa.W górach jest wiecej opadow,sa chlodniejsze lata i bardzo ostre zimy.Wschodnia i poludniowa Azja leza w strefie monsunow,z ta tylko roznica iz klimat Azji Wsch.jako obszarow podzwrotnikowych wykazuje nizsze temp.w Azji Pld.wysoka,skalista sciana Himalajow nie dopuszcza chlodnych,zimowych wiatrow-zimy tam sa stosunkowo cieple. Monsuny najsilniej rozwijają się w strefie południowych wybrzeży Azji, w innych regionach kuli ziemskiej monsuny są słabsze. Jest to spowodowane wyjątkowo dużymi różnicami temperatury, jakie powstają pod wpływem olbrzymiego kontynentu Azji silnie nagrzanego latem oraz oziębionego podczas zimy. Monsuny tworzą się u południowych i wschodnich wybrzeży Azji oraz w Zatoce Gwinejskiej i Ameryce Środkowej. Monsun letni ma duże znaczenie w rolnictwie w Azji - pomaga nawadniać suche obszary w głębi kontynentu. Monsun letni jest wiatrem ciepłym i wilgotnym, a monsun zimowy jest wiatrem suchym, a zarazem zimnym. W Azji żyją przedstawiciele trzech wielkich ras ludzkich. Uznaje się ją za ojczyznę rasy żółtej, której przedstawiciele stanowią około 55% ludności kontynentu. Ludność rasy żółtej zamieszkuje Azję Wschodnią (Chiny, Mongolię, Japonię i Koreę) i Południowo-Wschodnią. Zaliczani są do nich także pierwotni mieszkańcy Syberii, m.in.: Jakuci, Ewenkowie i Czukcze. Nieco mniejszy odsetek (43%) ludności Azji stanowią przedstawiciele rasy białej, wśród których najliczniejsi SA Indusi zamieszkujący Półwysep Indyjski, Turcy żyjący w Azji Mniejszej oraz Arabowie i Persowie na Bliskim Wschodzie i w Iranie. Tylko 2% ludności Azji to przedstawiciele rasy czarnej. Większość z nich żyje na południu Półwyspu Indyjskiego, pozostali ? w Azji Południowo-Wschodniej (głównie na Filipinach i na Półwyspie Malajskim). "Azjatyckie tygrysy", publicystyczne określenie grupy państw azjatyckich (Korea Południowa, Tajlandia, Hongkong i in.) Istnieje wiele rozbieżnych teorii ekonomicznych tłumaczących sukces ekonomiczny azjatyckich tygrysów. Najczęściej uważa się jednak, że głównymi czynnikami ich sukcesu były: wysoki etos pracy, początkowo niskie płace i małe wymagania bytowe ludności, startowanie z bardzo niskiego pułapu poziomu życia, położenie geopolityczne umożliwiające łatwy dostęp do rynków zbytów krajów rozwiniętych, szybkie postępy w edukacji wysoka stopa oszczędności i inwestycji otwarcie na kapitał inwestycyjny przy jednoczesnej ochronie własnego rynku wewnętrznego Gospodarki azjatyckich tygrysów (oprócz Chin) przeżyły silne spowolnienie wzrostu i w paru przypadkach nawet załamanie w latach 1996-2000. Szczególnie zły był przełom roku 1997 i 1998, kiedy to wybuchł tzw. azjatycki kryzys finansowy. Tajlandia, Indonezja, Malezja i Korea Południowa odnotowały w 1998 r. znaczny spadek PKB (od 7 do nawet 13%). Najczęściej było to spowodowane niedostosowaniem się do trendów gospodarki światowej, wzrostem wewnętrznych nacisków płacowych, konkurencją taniej chińskiej siły roboczej i w paru przypadkach błędnymi decyzjami makroekonomicznymi skutkującymi załamaniem się lokalnych rynków finansowych i gwałtownym wzrostem inflacji. Od 2000 r. gospodarki te stopniowo zaczęły wychodzić z kryzysu wracając na ścieżkę rozwoju, choć już nie tak szybkiego jak w latach 70. i 80. XX w. OPEC (ang. Organization of the Petroleum Exporting Countries) – Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową z siedzibą w Wiedniu. Celem organizacji jest kontrolowanie światowego wydobycia ropy naftowej, poziomu cen i opłat eksploatacyjnych. Utworzona została w 1960 r. w Bagdadzie. Wzrost znaczenia OPEC przypada na okres kryzysu naftowego lat 1973-1974, kiedy to organizacja wielokrotnie podwyższała światowe ceny ropy naftowej. Do OPEC obecnie należą (w nawiasie rok przystąpienia): Algieria (1969), Angola (2007), Arabia Saudyjska (1960), Ekwador (1973-1992 i ponownie od 24 października 2007[3]), Irak (1960), Iran (1960), Katar (1961), Kuwejt (1960), Libia (1962), Nigeria (1971), Wenezuela (1960), Zjednoczone Emiraty Arabskie (1967). Do OPEC należeli również: Gabon (1975-1994), Indonezja (1962-2008). Ropa naftowa jest szczególnym surowcem, gdyż jej cena na rynkach światowych wpływa na międzynarodową koniunkturę gospodarczą, a przede wszystkim na poziom cen wielu towarów, powodując nieraz poważne kryzysy w niektórych krajach i perturbacje na rynkach zagranicznych. Większość wydobytej w tym rejonie ropy jest przeznaczona na eksport. Ropa jest najważniejszym surowcem energetycznym w handlu międzynarodowym. Główne rynki zbytu stanowią Stany Zjednoczone, Europa Zachodnia i Japonia. Takie rozmieszczenie obszarów wydobycia i konsumpcji ropy naftowej wymaga jej transportu na duże odległości. Jest ona transportowana rurociągami, liczącymi nieraz kilka tysięcy kilometrów długości, z miejsca wydobycia do rafinerii, gdzie przerabia się ją m. im. na benzynę, oleje napędowe, smary, oleje opałowe i różne frakcje wykorzystywane w przemyśle chemicznym. Rurociągami znajdującymi się na Bliskim Wschodzie przesyła się ropę do portów mających terminale przystosowane do przeładunku na tankowce, będące statkami o dużej wyporności. W pobliżu portów zwykle są zlokalizowane zbiorniki magazynujące paliwa, z których następnie cysternami rozwozi się je do stacji zaopatrzeniowych, rozmieszczonych w miastach, przy autostradach itp.
