Historia herbu Białegostoku.! Najlepiej gdyby była streszczona,bo prezentacja nie może przekraczać 5 min. ...

W 1910 r. gubernator grodzieński rozkazał zdjąć z gmachu Magistratu herb używany od 1882 r. i nakazał używać herbu powiatowego z żubrem i orłem ukoronowanym. W okresie okupacji niemieckiej w latach 1915-1919 powrócono do motywu herbu z orłem i Pogonią. Jego stylizowany wizerunek (nie zachowano barw heraldycznych, ponieważ herb był w kolorze różowym, a Orzeł i Pogoń czarne)znajdował się na znaczkach pocztowych. Po przyłączeniu Białegostoku do Polski w 1919 r. zaczęto używać herbu z Pogonią sprzed 1910 r. W 1935 r. Magistrat Białegostoku opierając się na wywodach prof. Mariana Gumowskiego z Polskiego Towarzystwa Heraldycznego oraz argumentach wysuniętych przez komisję powołaną 28 listopada 1934 r. przedłożył do dalszych obrad Rady Miejskiej następujące wnioski: przyjąć jako projekt przyszłego herbu miasta Białegostoku herb „Gryf” w kolorze białym na czerwonej tarczy, ponad gryfem korona pięciopałkowa w kolorze złotym, zwrócić się do Archiwum Akt Dawnych w Warszawie o nadesłanie uwierzytelnionej (wraz z tłumaczeniem) kopii dokumentu z 16.11.1760 r. zawierającego przywileje dla m. Białegostoku oraz nadanie herbu wraz z dokładnym jego rysunkiem i opisem. Rada Miejska odrzuciła wniosek Magistratu i uchwałą z 30 października 1935 r. za herb Białegostoku uznała herb Obwodu Białostockiego z pewnymi modyfikacjami: dodano orłu koronę, rycerzowi dodano pióro do szyszaka. Czerwony krzyż na tarczy przemalowano na biały, skasowano złote frędzle u czapraka, konia karego zamieniono na białego. Od państwowego Orła koronnego nowy Orzeł odróżniał się brakiem złotej opaski. Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego odmówiło zatwierdzenia uchwały miejskiej i nakazały miastu przywrócić herb historyczny z czasów Branickiego. Rada jednak się nie zgodziła i 23 listopada 1937 r. powtórnie przyjęła poprzednią uchwałę, jak się okazało bezskutecznie. Sprawa herbu nie rozstrzygnęła się do 1939 r. W latach 1944-1950 władze miejskie używały herbu z okresu międzywojennego, chociaż tego nie sformalizowały. Dopiero uchwałą nr X/68/67 Miejskiej Rady Narodowej z dnia 27 lutego 1967 r. w sprawie herbu miasta Białegostoku rozstrzygnięto ten problem w sposób następujący: Miejska Rada Narodowa w Białymstoku postanowiła jako herb miasta Białegostoku przyjąć wersję herbu nadaną obwodowi białostockiemu w roku 1809, a przedstawiającą tarczę dwupolową, mająca w górnym czerwonym polu białego orła bez korony, a w dolnym żółtym polu odmianę litewskiej pogoni rycerz w zbroi niebieskiej z wzniesionym mieczem i tarczą białą z niebieskim greckim krzyżem, siedzącym na czarnym koniu. Kolejną modyfikację herbu Białegostoku wprowadziła uchwała nr XIII/76/95 Rady Miejskiej w Białymstoku z dnia 27 lutego 1995 r. o zmianie Statutu Miasta, Regulaminu Rady Miejskiej oraz ustalenia graficznego Herbu Miasta. Ustalono ostateczną wersję Herb Miasta obowiązującą do dnia dzisiejszego. Autorem wersji podstawowej i dostojnej oraz flagi jest artysta plastyk Tadeusz Gajl.