1. Ogromna przewaga militarna Rosji. 2. Obojętność innych państw Europy. Choć polskie powstanie osłoniło Francje od rosyjskiej interwencji, Francja dla Polski nie uczyniła nic. W Paryżu wieść o zdobyciu przez Rosjan stolicy Królestwa Polskiego skomentowano stwierdzeniem, że znów „ spokój panuje w Warszawie”. Podobna była postawa Anglii, która nie miała żadnych interesów nad Wisłą. Opinia publiczna w Anglii i we Francji okazywała Polakom wiele sympatii; prywatne osoby i organizacje niosły wydatną pomoc materialną. 3. Wśród polskiego przywództwa politycznego i wojskowego panowała niewiara w możliwość zwycięstwa, co owocowało chwiejnością i brakiem zdecydowanych czynów. 4. Sejm Królestwa, reprezentujący tylko szlachtę, nie zdobył się na reformy w sprawie chłopskiej. Uwłaszczenie, czyli nadanie chłopom ich gospodarstw na własność (przy szlacheckim dworze pozostałby tylko folwark) oraz zniesienie pańszczyzny mogłyby wzmóc wśród chłopów poczucie obywatelskie i zachęcić tę najliczniejszą warstwę w narodzie do zaangażowania w walkę o niepodległość. Niestety porządki feudalne zostały zachowane. Szlachcice bardziej bali się poruszenia wśród chłopów niż cara. /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// 1. Straty w ludziach, zniszczenia wojenne, konieczność ucieczki za granicę wielu Polaków (emigracja polityczna), zsyłki na Sybir, konfiskaty majątków. 2. Likwidacja polskiej armii (co nie oznaczało rozpuszczenia żołnierzy do domów, lecz wcielenie ich do jednostek rosyjskich). 3. Ograniczenie samorządu (autonomii) Królestwa. Zlikwidowano sejm, choć pozostał jeszcze osobny rząd. Rząd ów działał jednak pod nadzorem generała- gubernatora Iwana Paskiewicza. Od 1831 r. Królestwo Polskie było tylko częścią Cesarstwa Rosyjskiego, zachowującą resztki administracyjnej odrębności. 4. Likwidacja licznych polskich instytucji kulturalnych: zamknięcie uniwersytetów w Warszawie i Wilnie, rozwiązanie Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Antypolska polityka szczególnie dotknęła wschodnie obszary przedrozbiorowej Rzeczypospolitej wcielone wprost do Rosji (tzw. gubernie polskie lub z polskiego punktu widzenia tzw. Ziemie Zabrane), gdzie w początkach XIX w. Polacy mieli dobre warunki do pielęgnowania swojej kultury (zdecydowanie lepsze niż w tym samym czasie w austriackiej Galicji). 5. Zbudowanie w Warszawie cytadeli, skąd wojska rosyjskie sprawować miały nadzór nad buntowniczym miastem.
