Dialog między Prometeuszem ,a ludżmi. -Prometeuszu nikt nigdy nie poświęcił się dla nas tak jak Ty,dlatego jesteśmy ci bardzo wdzięczni -Kocham ludzi,dlatego chciałem wam pomóc-odparł skromnie Prometeusz -Nauczyłeś nas pisać i czytać,gotować,budować i wiele innych cennych i potrzebnych do życia rzeczy. -Chciałem po prostu,abyście byli samodzielni -Zastanawialismy się czy zasługujemy na miłość,którą nas obdarzasz. -Gdyby tak nie było ,nie narażałbym się dla was. -Tylko dzięki tobie mogliśmy się ogrzać.Sprzeciwiłeś się Zeusowi i dałeś nam ogień. -Wiem,że sprzeciwiłem się Zeusowi i wiedziałem czym to może grozić,ale nie mogłem postąpić inaczej. -Kiedy z rozkazu Zeusa zostałeś przywiązany do skały,a okrutny sęp kazdego dnia wyjadał twoją wątrobę,my ludzie bardzo cierpielismy z tego powodu.Chociaz bardzo chcieliśmy,to jednak nie mogliśmy ci pomóc. -Nie róbcie sobie z tego powodu wyrzutów sumienia.Po prostu ,tak miało być-odparł Prometeusz. -Dobrze,ze twoje męki przerwał Herakles zabijajac sępa .Odetchnęliśmy wtedy z ulgą.Chcieliśmy ci jezcze powiedzieć,ze my również ciebie bardzo miłujemy. -Dziękuję wam wszystkim za dobre słowa.
