Główną bohaterką książki Lucy Maud Montgomery zatytułowanej „ Ania z Zielonego Wzgórza” była Ania Shirley. Urodziła się ona w Nowej Szkocji. Mając zaledwie 3 miesiące straciła rodziców. Tułała się po różnych domach i sierocińcach, zanim zamieszkała na zielonym wzgórzu. Gdy Mateusz po raz pierwszy ujrzał ją na stacji kolejowej, miała dwa długie, grube rude jak marchew warkocze. była bardzo chuda Cerę miała bardzo jasną, a jej twarz pokryta była piegami. Posiadała wielkie szarozielone oczy. Ubrana była w starą zniszczoną sukienkę a nagłowie miała wysłużony brunatny kapelusz. Po kilku latach od przybycia na zielone wzgórze, jej sylwetka zmieniła się z chudej na szczupłą. Choć jej oczy pozostały bez zmian, to włosy przybrały lekko kasztanowy odcień. Za sprawą Mateusza zaczęła się także lepiej ubierać. Ania kochała czytać. Wraz z Dianą kilkoma i kilkoma koleżankami ze szkoły otworzyła klub powieściowy w którym pisywały opowiadania. uwielbiła także recytować wiersze przed publicznością. Była bardzo zdolna w nauce. Jednak moim zdaniem najbardziej lubiła marzyć. Gdy Ania miała około jedenaście, dwanaście lat, była bardzo gadatliwa, energiczna i wrażliwa. Dziewczynka bardzo łatwo popadała w skrajne humory. Była bardzo przewrażliwiona na punkcie swoich włosów. Lecz w starszym wieku udało się jej zapanować nad swoim roztargnieniem. Ania była jedną z moich ulubionych postaci literackich. Potrafiła dostrzec blask w zwykłych rzeczach, za co bardzo ją podziwiam i cenię.
Postać, którą opisze to Ania Shirley. Dziewczyna ma rude włosy i rude piegi, zielone oczy. Jej twarz była chuda, blada, drobna, delikatna, nieładna i spiczasta. Nosiła szare, długie, przyciasne i nieciekawe sukienki. Ania była wrażliwa, ambitna, samodzielna, pracowita, pilna, odpowiedzialna, inteligentna. Starała się udowodnić, że jest godna zaufania. Czasami zdarzyło się, że była lekkomyślna i nieuważna. Kiedyś do ciasta dodała kropli walerianowych, innym razem w ogóle nie dodała mąki. Nie słuchała przestrogi Maryli i kupiła farbę do włosóq u nieznajomego, farbując włosy na zielono. Dziewczynka była szczególne wrażliwa na piękno przyrody, a poetycka wyobraźnia podsuwała jej oryginalne nazwy ulubionych miejsc, np. Fontanna Giad czy Jezioro Lśniących Wód. Codziennie spacerowała wymyśloną razem z Dianą, Aleją Zakochanych. Natura Ani wyposażyła ją w zdolności literackie, dzięki czemu utworzyła Klub Literacki. Brała udział w konkursach poetyckich. Jedną z jej cech charakteru była impulsywność. Czasami była gadatliwa i mówiła to, co jej ślina na język przyniosła. Nie zważała na konsekwencje swojego zachowania. Kiedy pani Małgorzata sprawiła jej przykrość, mówiąc jaka jest brzydka, ta odwzajemniła jej się tym samym. Moim zdaniem, kiedy Ania pojawiła się na Zielonym Wzgórzu nie była przykładem grzecznej i dobrze ułożonej dziewczynki. Wyrosła jednak na błyskotliwą, mądrą i dobrze wychowaną panienkę.
