W czasie swojego wzrostu każda roślina potrzebuje dostatecznej ilości ciepła i oczywiście wody .Stosunkowo najmniej wymagające pod tym względem są rośliny pastewne np. buraki, ziemniaki, zaś najbardziej ciepłolubnych są; herbata, figi i pomarańcze . Odpowiednia temperatura powietrza, niezbędna dla rozwoju każdej rośliny zależy przede wszystkim od położenia geograficznego i nasłonecznienia . Dla rolników niezwykle istotna jest znajomość skrajnych wartości temperatur krytycznych, poniżej lub powyżej w których roślina obumiera. Do roślin najmniej odpornych na niskie temperatury należą ; fasola, ogórki zaś najodporniejsze są wszelkie oziminy wysiewane jesienią takie jak; odmiany żyta, pszenicy, jęczmienia, rzepaku oraz uprawy drzew i krzewów. Dla wielu upraw wyjątkowo niebezpieczne są przymrozki. Ich wystąpienie może zniszczyć pąki kwiatowe, kiełkujące zboża i powodując straty mrozowe. Niekorzystne są także zbyt długo utrzymujące się wysokie temperatury powietrza, zwłaszcza przy równoczesnym niedostatku wilgoci to znaczy że większość roślin uprawianych w strefie umiarkowanej obumiera przy temperaturze powietrza powyżej 40°C i braku opadów. Z temperaturą powietrza związana jest długość okresu wegetacyjnego, przeciętna średnia temperatura dobowa powietrza przekracza 5°C. W strefie klimatów umiarkowanych ma ona decydujące znaczenie dla wielkości plonów. W klimatach gorących, gdzie wegetacja nie jest ograniczona temperaturą powietrza, pozwala to na więcej niż jeden zbiór rocznie, zwłaszcza na terenach nawadnianych. Na monsunowych obszarach plony uzyskuje się dwa lub trzy razy w czasie jednego roku. W ten sposób uprawia się przede wszystkim ryż, jedną z niewielu roślin, która może być niezmiennie sadzona na tym samym polu. Kilkakrotne zbiory można także uzyskać stosując, w zależności od rejonu, odpowiednio dobrane zmianowanie upraw, głównie różnych odmian ryżu lub innych zbóż takich jak pszenica, jęczmień lub kukurydza , ta soja, bawełna oraz warzywa.
