1) Polański wymiata, czyli małżeństwo to rzeź źródło: Duży Format (Gazeta Wyborcza) autor: Krzysztof Varga Ciekawe napięcie zrobiło się wokół filmu Agnieszki Holland "W ciemności", pojawiają się bowiem intensywne nadzieje, że obraz ten dostanie Oscara dla filmu nieanglojęzycznego. Ma się rozumieć, że życzę mu tego z całej swojej słabej siły, co ciekawsze jednak, ujawniły się dodatkowo nasze małe wielkomocarstwowe nadzieje, że Oscara za główną rolę męską lwowskiego kanalarza ratującego Żydów podczas wojny zgarnie Robert Więckiewicz. Choć nie wiedzieć czemu Oscarów za główne role męskie nie zgarniają raczej aktorzy nieamerykańscy, tym bardziej nie zgarniają aktorzy polscy, jest to kolejna z szykan, jakimi gnębi nas niewdzięczna Ameryka. Generalnie rzecz biorąc, Oscar to w ogóle jest, uważam, hucpa i humbug, to jest nagroda, którą przejmować się nie należy ani trochę, raczej warto tę nagrodę szlachetnie lekceważyć, niech sobie Amerykanie dają te statuetki innym Amerykanom, nie od dziś wiadomo, że jest to prowincjonalna amerykańska impreza, która nie odzwierciedla stanu kina światowego żadną miarą. Jest to felieton. Jest utworem dość krótkim. Ma luźną formę, swobodnie łączy różne zagadnienia i tematy. Pisany jest w żartobliwym tonie. Pełni funkcję rozrywkową i dydaktyczną. Często piętnuje złe cechy ludzi, niesprawiedliwość otaczającego nas świata. 2) Gdańsk: Po premierze "Madame Curie" w Operze Bałtyckiej źródło: Dziennik Bałtycki autor: Maja Korbut Kiedy patrzy się na każdy z elementów spektaklu z osobna, wszystkie wydają się być naprawdę udane. Interesująca muzyka, piękna monochromatyczna scenografia Hanny Szymczak, interesujący epizod taneczny Iulii Lavrenowej… a czegoś jednak "Madame Curie" brakuje. Nie pomogło nawet wprowadzenie na scenę dzieci, chociaż trzeba przyznać, że Weronika Weiss swoim rewelacyjnym solo na skrzypcach zaskoczyła wszystkich. To "coś", czego brakuje w tym spektaklu, to pewna trudna do zdefiniowania "operowość". Spektakl przypomina raczej przedstawienie w teatrze z dodatkiem kilku partii wokalnych. Dłuży się, brakuje w nim wyraźnej kulminacji i przede wszystkim emocji. Jeśli jednak jego głównym celem było opowiedzenie czegoś o Marii Skłodowskiej-Curie, ten cel został osiągnięty. Jest to recenzja. Jest to wypowiedź subiektywna. Zachowano w niej trójdzielność kompozycji. Wszystkie osądy autorki na temat aktorów, chóru, muzyki, itd. są przez nią uzasadnione. Tekst ten wpływa na odbiór dzieła przez osoby, które go czytają. Analizuje ona i ocenia poszczególne elementy przedstawionego utworu, które składają się na jego całość. 3) Michał Malitowski: Tancerz jest nienasycony źródło: Super Express autor: Grażyna Korzeniowska - Jakimi cechami powinni wyróżniać się idealni tancerze? - Cóż, chyba brakiem poczucia tego, że są idealni. Prawdziwy tancerz, jak każdy artysta, wciąż jest nienasycony, wciąż szuka nowych inspiracji, nigdy nie spoczywa na laurach. Jest to wywiad. Jest to tekst w formie dialogu. Zawiera pytania i odpowiedzi. Wypowiedzi są spontaniczne, niejednorodne stylistycznie. Podałam charakterystyczne cechy, które widać w owych przykładowych artykułach ;)
