"Pouczać, radzić, pocieszać, umacniać, jak również przebaczać i krzywdy cierpliwie znosić - to uczynki miłosierdzia co do duszy. Uczynki miłosierdzia co do ciała polegają zwłaszcza na tym, by głodnych nakarmić, bezdomnym dać dach nad głową, nagich przyodziać, chorych i więźniów nawiedzać, umarłych grzebać". * pouczać mogę zwracając uwagę koledze, jeśli postępuje niegodnie; * dobrze radzić mogę, jeśli ktoś mnie prosi o pomoc; * pocieszać mogę będąc z osobą potrzebującą pociechy, nawet bez słów; * umacniać mogę poprzez wierność przykazaniom i dobry przykład (moje dobre postępowanie); * przebaczać z serca wszystkim winowajcom, to nie to samo, co zapomnieć. Jeśli mam z tym kłopot muszę się wytrwale modlić o pomoc Pana Boga, by nauczyć się wybaczać; * krzywdy ciwrpliwie znosić to nie jest zachęta do cierpiętnictwa, raczej łączenia różnych trudności z cierpieniem Pana Jezusa. Jeśli ktoś robi nam krzywdę zawsze mamy prawo się bronić przed złem. * głodnych nakarmić to zachęta by podzielić się np. śniadaniem z tym, kto jest głodny; * bezdomnym dać dach nad głową * nagich przyodziać - umieć dzielić się z potrzebującymi np. ubraniami, których już nie noszę, a są dobre i mogą sie komuś przydać; * wieźniów i chorych odwiedzać mogę modląc się za odbywających karę więzienia, by odwrócili się od zła, a do chorego kolegi czy koleżanki mogę pójść z lekcjami, dobrym słowem, czy uśmiechem; * grzebać umarłych mogę uczestnicząc w pogrzebach osób bliskich i modląc się o zbawienie dla nich, o Niebo (wytrwale, cierpliwie, systematycznie).
