Architektura (gr. αρχιτεκτονική architektonike) – nauka i sztuka projektowania, konstruowania i wykonywania budynków oraz innych budowli przestrzennych. Architektura zajmuje się również organizowaniem przestrzeni używanej przez człowieka. Osoba posiadająca wykształcenie w dziedzinie architektury oraz uprawnienia do wykonywania projektów budynków nosi tytuł architekta. Jako dokumentacja, zazwyczaj bazuje na rysunkach, architektura definiuje charakter budynku. Architekci za główne zadanie mają zapewnienie potrzeb przestrzennych i mieszkaniowych w pewnych grupach przez kreatywne organizowanie materiałów oraz komponentów, biorąc pod uwagę masę, przestrzeń, formę, głośność, teksturę, strukturę, światło, cień, materiały, program oraz pragmatyczne elementy takie jak: koszt, limity technologiczne i konstrukcyjne, aby osiągnąć równowagę z funkcjonalnym, ekonomicznym oraz często z artystycznymi i estetycznymi aspektami. To odróżnia architekturę od inżynierii. Prace architektoniczne są postrzegane jako kulturowe i polityczne symbole oraz dzieła sztuki. Historyczne cywilizacje są często znane głównie z ich architektonicznych osiągnięć. Takie budowle jak piramidy w Egipcie oraz rzymskie Koloseum są kulturowymi symbolami i są ważnym elementem świadomości narodu. Miasta, regiony i kultury są identyfikowane z architektonicznymimonumentami. Szersza definicja architektury obejmuje projektowane we wszelkich skalach. Sposobem rozplanowania miast i osiedli ludzkich oraz włączeniem ich w istniejący układ przyrody i infrastrukturę zajmuje się urbanistyka, ruralistyka, architektura krajobrazu orazplanowanie przestrzenne. Projektowaniem elementów budynku i jego wyposażenia w małej skali zajmuje się architektura zieleni,meblarstwo, projektowanie przedmiotu, projektowanie wnętrz oraz pokrewna mu scenografia. Nauką zajmującą się projektowaniem konstrukcyjnych elementów budynku, ich wielkości i wzajemnego usytuowania jest inżynieria lądowa.
