Szymborska Wisława :) Szymborska Wisława Pukam do drzwi kamienia. - To ja, wpuść mnie. Chcę wejść do twego wnętrza, rozejrzeć się dokoła, nabrać ciebie jak tchu. - Odejdź - mówi kamień. - Jestem szczelnie zamknięty. Nawet rozbite na częsci będziemy szczelnie zamknięte. Nawet starte na piasek nie wpuścimy nikogo. LUB Wczorajszej nocy rozmawiałam z księżycem jego słone łzy spływały w przestrzeń Teraz wiem że tęskni za dniem pragnie utulić promienie słońca *** Dzisiejszego ranka rozmawiałam z słońcem Jego uśmiech roztopił moją duszę Cieszy sie dniem boi nocy nie chce księżyca... lub ROZMOWA Z KSIEZYCEM westalki śpią w zawojach srebra, wino do dna się spiło samo, dzień wzejdzie dziwnie na podniebiach, ptaki wykrzyczą ranne rano. znowu mi powiesz: wstawaj, śpiąca królowo przedostatniej nocy. tak mi potrzeba tego słońca, mleka twojego, miodu, oczu. zakręć w powoje pocałunków, popchnij w rozwarte, nagłe noce, co było złe, wykreśl z rachunku, - a ja nie spytam więcej, po co. póki westalki śpią srebrzyście, piszę ci usta nieme słodko. wychodzisz ze mnie zamaszyście. wrócisz po ciszę dawnych spotkań.
