zrób opis doświadczalnego sprawdzenia 2 zasady dynamiki [zasady pomiaru,opis przyrządów,kolejne fazy doświadczenia]

Pomoce: równia pochyła, trzy wózki lub klocki. Ustaw na stole równię pochyłą. Umieść na niej wózek lub klocek. Podstaw pod równię na przykład książkę lub klocek. Wózek stacza się z równi pod wpływem pewnej siły. Zmierz ją siłomierzem. Do wózka można przyczepić kroplomierz z zabarwioną wodą. Pod wózek należy wtedy podłożyć taśmę papieru. Jeśli dysponujesz chronografem taśmowym, to zastosowanie jego byłoby najlepszym wyjściem. Do wózka przyczep taśmę chronografu i pozwól mu się staczać. Na taśmie  chronograf co 0,02 s zaznacza punkty, w których znajduje się wózek. Dokonaj odpowiednich pomiarów i oblicz przyspieszenie wózka. Zbadaj, czy się ono zmienia. Uwaga: najlepiej do obliczeń wykorzystać odcinki drogi przebywane przez wózek co 0,02 s, czyli po 10 odcinków w każdym przedziale. Następnie powtórz pomiary dla siły dwa razy większej (zwiększ kat nachylenia równi), a potem dla trzy razy większej. Wyniki umieść w tabeli. Po przeanalizowaniu wyników pomiarów można wysnuć wniosek, że dla danej siły przyspieszenie jest stałe. Dla siły dwa razy większej jest ono dwa razy większe, a dla siły trzy razy większej - trzy razy większe. Przy każdym wypróbowanym przez Ciebie nachyleniu przyspieszenie również było większe. Większe nachylenie powodowało wzrost siły działającej na wózek. Dokładna analiza wartości sił działających na wózek i przyspieszeń wózka odpowiadających tym siłom pozwala odkryć między nimi ścisłą zależność: przyspieszenie jest wprost proporcjonalne do siły działającej na wózek. Zmodyfikuj nieco swoje doświadczenie. Przy stałej sile zmieniaj masę zsuwającego się po niej wózka. W tym celu przygotuj  trzy takie same wózki lub dwa obiążniki o masie równej masie wózka. Połóż na wózku drugi wózek lub obciążnik, aby uzyskać dwa razy większą masę. Ustaw równię pod takim kątem, aby siła wskazywana przez siłomierz była taka sama, jak w trzeciej próbie  poprzedniego doświadczenia . Zmierz w ten sam sposób przyspieszenie wózka o dwukrotnie większej masie. Porównaj je z obliczonym już poprzednio przyspieszeniem nieobciążonego wózka. Powtórz pomiary jeszcze raz dla masy trzy razy większej. Przelicz otrzymane wyniki. Okazuje się, że przyspieszenie wózka o masie dwa razy większej jest dwa razu mniejsze, a dla wózka o masie trzy razy większej - trzy razy mniejsze. Naturalnie za każdym razem siłomierz wykazywał tę samą wartość siły. Możemy zatem powiedzieć, że przyspieszenie ciała poruszającego się pod działaniem stałej siły jest dwukrotnie proporcjonalne do masy tego ciała. Potwierdziłaś w ten sposób ogólną zasadę, sformułowaną przez Izaaka Newtona, zwaną drugą zasadą dynamiki.