Jak powstaje: *morena czołowa *morena denna Wytłumaczcie jak najprościej :)

Moreny czołowe akumulacyjne powstają przy stagnującym czole lodowca, a więc gdy tempo ruchu jest równe tempu jego ablacji. Wielkość moren czołowych jest funkcją okresu ich depozycji, ale zależy także od objętości wytapianego materiału morenowego. Podparcie powstających moren czołowych z jednej strony przez krawędź lodowca powoduje, że na ogół zbocze podparte (proksymalne) moreny jest bardziej strome niż zbocze pozbawione tego podparcia (dystalne). Moerny czołowe akumulacyjne są zbudowane z różnorodnych osadów tworzących odrębne kompleksy. W strefie kontaktu z czołem lodowca często występują wkładki i pakiety gliny lodowcowej oraz gruby materiał żwirowy osadzony przez spływ wód roztopowych z czoła lodowca. Gwałtowna depozycja oraz gruboziarnistość osadu powodują, że obserwuje się tu przeważnie ślady warstwowania i często występują uskoki osiadaniowe. Dalej od lodowca materiał moreny czołowej składa się z piasków i żwirów fluwioglacjalnych, na ogół o wyraźnym warstwowaniu skośnym. Osady te maja charakter stożków lub delt, które bocznie zazębiają się lub nakładają na siebie. Moreny czołowe lądolodów plejstoceńskich są niekiedy utożsamiane z wałami lodowo – morenowymi występującymi powszechnie na przedpolu współczesnych lodowców. Mimo pozornego podobieństwa ,mechanizm powstawania obu tych form jest inny. Moreny czołowe są zbudowane z materiału lodowcowego i wodnolodowcowego deponowanego przed krawędzią lodowca, natomiast wały lodowo – morenowe zbudowane są z lodu lodowcowego z cienką pokrywą materiału morenowego wytapiającego się w brzeżnej części lodowca. Przy obfitości wód roztopowych materiał jest wynoszony dość daleko od czoła lodowca. W takich przypadkach zbocze dystalne staje się bardziej połogie i przechodzi w równinę przedpola. Jest to forma marginalna , którą trudno nazwać wzgórzem. Określa się ją jako stożek marginalny lub przejściowy. Jest to forma pośrednia między morenami czołowymi akumulacyjnym a stożkami sandrowymi. Moreny boczne powstają w analogiczny sposób jak moreny czołowe, lecz wzdłuż bocznych krawędzi lodowca. W przypadku lodowców górskich istotny udział w ich powstawaniu ma materiał wietrzeniowy ze zboczy doliny lodowcowej. Moreny boczne występują rzadziej niż moreny czołowe i są mniejsze. Moreny martwego lodu powstają u podnóża krawędzi lodu. Ich morfologia oraz mechanizm powstawania przypomina moreny czołowe, chociaż są to na ogół formy mniejsze. Moreny martwego lodu występują zwykle zespołowo tworząc ciągi pagórków, niekiedy o charakterystycznym „wianuszkowym” przebiegu wokół obrzeżenia po wytopionej bryle martwego lodu. Morena denna, jest nagromadzeniem gliny zwałowej. Powstaje z materiału skalnego pochodzącego ze zniszczeń podłoża i materiału wytopionego z lodowca. Przed czołem moreny jest sandr (równina sandrowa), a na zapleczu moreny są równiny wytopiskowe; obszary zbudowane z gliny glacjalnej , z zagłębieniami bezodpływowymi.

Morenia czołowa- podczas postoju lądolodu, kiedy topnienie lodu jest równoważone jego dostawą z wnętrza czaszy lodowej, materiał skalny wytapia się i osadza przed jego czołem w postaci wału równoległego do czoła lądolodu.   Morena denna- znaczna część skał tworząca morenę była transportowana blisko powierzchni, po której sunął lodolód. Materiał ten nazywamy moreną denną lądolodu.     Mam nadzieję, że pomogłam ;)