Budowa wiersza żegluga oraz środki stylistyczne w wierszu

Środki stylistyczne w wierszu A. Mickiewicza "Żegluga" szum większy - epitet morskie snują się straszydła- metafora morskie straszydła - epitet snują - onomatopeja (wyraz dźwiękonaśladowczy) gotujcie się dzieci - apostrofa wbiegł - anafora jak pająk- porównanie pająk czatujący- epitet skinienie sidła- epitet wiatr! wiatr!- anafora dąsa się- onomatopeja dąsa się okręt- metafora wędzidło- onomatopeja pienistej zamieci- epitet wznosi kark- metafora obłoki czołem sieka- metafora wiatr chwyta pod skrzydła- metafora mój duch- epitet masztu lotem- epitet buja- onomatopeja wzdyma się wyobraźnia- metafora wyobraźnia jak warkocz... - porównanie mimowolny krzyk- epitet wesołym orszakiem- epitet piersi okrętu- epitet pierś moja- epitet pędu- onomatopeja nagli- onomatopeja rzeźwo- onomatopeja