W oparciu o Ewangeliczną przypowieść o siewcy którego ziarna spadły na drogę,skały,między ciernie i ziemie żyzną wyjaśnie dlaczego Wielki Post i postanowienia służą człowiekowi.

W oparciu o Ewangeliczną przypowieść o siewcy którego ziarna spadły na drogę,skały,między ciernie i ziemie żyzną wyjaśnie dlaczego Wielki Post i postanowienia służą człowiekowi.
Odpowiedź

Opierajac sie na przypowiesci biblijnej mowiacej o siewcy ktoremu ziarna spadly na droge,skaly,miedzy ciernie i na zyzne ziemie,mozemy wnioskowac ze tymi ziarnami sa ludzie. Swiat doczesny jest pelen pokus,tak naprawde trudno dzis w pelni odroznic dobra od zla. Obecnie przezywamy okres Wielkiego Postu.To szczegolny czas, w ktorym mozemy na chwile zwolnic tempo naszego zycia.Mamy czas na zadume i refleksje.Kazdy czlowiek to ziarenko ktore - w zaleznosci od wlasnego wyboru- spada na droge,skaly,ciernie lub zyzna ziemie. To wlasnie w okresie Wielkiego Postu mozemy przemyslec to,gdzie "nasze ziarno" spadnie.My decydujemy czy bedziemy miec postanowienia, ktore sa jak zyzna ziemia -umacniaja nasza wiare i przyblizaja nas do Boga. Wielki Post i postanowienia daja szanse na duchowa zadume nad tym jakim jest sie czlowiekiem-ziarnem. Dlatego warto, choc na chwile sprobowac zatrzymac czas i szczerze zastanowic sie nad tym gdzie dokladnie umiejscowione jest nasze ziarno zycia.

Dodaj swoją odpowiedź