Próg bólu – wartość ciśnienia akustycznego, przy której jest odczuwany ból ucha. Jest ona słabo zależna od częstotliwości i wynosi 140 dB dla dźwięków sinusoidalnych oraz 120 dB dla szumów. Wrażenie bólu wywołane jest reakcją mięśni bębenka i kosteczki ucha środkowego na impulsy wysokiego ciśnienia akustycznego. Reakcja ta ma na celu ochronę aparatu słuchowego przed ewentualnymi uszkodzeniami. Ból działa obezwładniająco, toteż urządzenie dźwiękowe dalekiego zasięgu, które emitują dźwięki o natężeniu przekraczającym próg bólu, są stosowane m.in. przez służby porządkowe, podobnie jak armatki wodne. Częstotliwość drgań to liczba cykli wykonywanych przez drgające środowisko w ciągu jednej sekundy. Częstotliwość określa się w hercach (Hz). Ucho ludzkie potrafi bardzo precyzyjnie określić częstotliwość odbieranej fali i pozwala nam odczuwać to jako wysokość dźwięku. Im wyższa częstotliwość, tym wyższy dźwięk słyszymy. Ucho porządkuje częstotliwości wykładniczo, to znaczy pozwala nam w łatwy sposób rozpoznawać pary częstotliwości, które są swoimi wielokrotnościami (lub -krotnościami). Na przykład częstotliwości 440Hz (440 cykli na sekundę) i 880Hz będą słyszane jako mające coś ze sobą wspólnego, ponieważ 880Hz jest wielokrotnością 440Hz. Długość fali — najmniejsza odległość pomiędzy dwoma punktami o tej samej fazie drgań (czyli pomiędzy dwoma powtarzającymi się fragmentami fali — zob. rysunek). Dwa punkty fali są w tej samej fazie, jeżeli wychylenie w obu punktach jest takie samo i oba znajdują się na etapie wzrostu (lub zmniejszania się). Jeżeli w jednym punkcie wychylenie zwiększa się a w drugim maleje, to punkty te znajdują się w fazach przeciwnych. Próg słyszalności jest to najmniejszy poziom ciśnienia akustycznego dźwięku, który wywołuje zaledwie spostrzegane wrażenie słuchowe wobec braku innych dźwięków. Z kolei próg bólu to wartość ciśnienia akustycznego, przy której ucho odczuwa wrażenie bólu. Jest ona słabo zależna od częstotliwości i wynosi 140 decybeli dla dźwięków sinusoidalnych oraz 120 dB dla szumów. Okresem drgań nazywamy czas potrzebny do wykonania jednego cyklu drgań. Jeśli amplituda maleje w czasie, drgania nazywamy gasnącymi (tłumionymi). Drgania można też dzielić na swobodne i wymuszone (wywołane zewnętrzną, zmienną w czasie, siłą). Drgania deterministyczne opisywane są równaniami różniczkowymi Amplituda fali - największe wychylenie z położenia równowagi
1. Próg bólu - największa wartość natężenia dźwięku,nie wywołujące jeszcze wrażenia bólu ucha. 2. Częstotliwość drgań - to liczba drgań wykonanych w jednostce czasu,czyli liczba okresów przypadająca na jednostkę czasu. f = 1/T Jednostką częstotliwości jest herc (1 Hz). 1 Hz = 1/s 3. Długość fali L(lambda) - jest to najmniejsza odległość dwóch punktów drgających w tych samych fazach. L = v/f gdzie: L - długość fali v - szybkość rozchodzenia się fali f - częstotliwość 4. Próg słyszalności - najmniejsza wartość natężenia dźwięku wywołująca jeszcze wrażenia słuchowe. 5. Okres drgań T - jest to czas,w ciągu którego fala przebędzie drogę równą swej długości. 6. Amplituda fali A - jest to największe wychylenie cząstek drgających.
