ur. 30 marca 1853, zm. 29 lipca 1890) – holenderski malarz postimpresjonistyczny, którego twórczość dzięki żywej kolorystyce i emocjonalnemu oddziaływaniu wywarła dalekosiężny wpływ na sztukę XX w. Artysta w ciągu swego życia cierpiał na napady lękowe i narastające ataki spowodowane zaburzeniami psychicznymi. Zmarł w wieku 37 lat jako twórca nieznany szerszemu ogółowi, w wyniku postrzału z broni palnej – najprawdopodobniej samobójczego. Mało doceniany za życia, van Gogh zyskał sławę po śmierci. Dziś jest powszechnie uważany za jednego z największych malarzy w historii, artystę, którego twórczość stanowi istotne źródło sztuki współczesnej.
VINCENT VAN GOGH (1853-1890) - nadał impresjonizmowi niezwykłą siłę dramatyczną, zapoczątkowując w ten sposób jeden z wielkich nurtów artystycznych XX wieku: ekspresjonizm - podczas pobuty w Holandii: studiował dzieła mistrzów flamandzkich; malował liczne portrety chłopów i prostych ludzi, utrzymane w posępnym kolorycie, pełne bolesnego realizmu; charakterystyczne dzieło tego okresu to "Jędzący kartofle" - w 1886 dołączył do swojego brata Theo, paryskiego marszanda, gdzie zetknął się z Signakiem i Touluse-Lautrekiem: kontakt ten zaowocował rozjaśnieniem palety, stosowaniem konturu na modłę japońska, nowym sposobem kłądzenia farby w formie kresek i punktów - w 1888 odziedlił się na południu Francji - upodobanie do malowania ziemi, ukazywanie zwyczajnych ludzi - uproszczenia perspektywiczne służące ekspresji koloru i linii - po kłótni z Paulem Gauguinem obciął sobie kawałek ucha - często miewał napady lękowe i lądował w szpitalu - 27 lipca popełnił samobójstwo (zmarł 29 lipca) Przykłady dzieł: - Pokój artysty w Arles - Gwiaździsta noc - Zboże z krukami, Auvers-sur-Oise - autoportrety