Dlaczego matka z 2 Księgi Machabejskiej zachęciła synów di wytrwania w wierze Boga

"Przede wszystkim zaś godna podziwu i trwałej pamięci była matka. Przyglądała się ona w ciągu jednego dnia śmierci siedmiu synów i zniosła to mężnie. Nadzieję bowiem pokładała w Panu" (2 Mch 7, 20). Matka 7 synów, która musiała patrzeć na śmierć swoich dzieci, zachęcała synów do wytrwania w wierze, gdyż pokładała nadzieję w Bogu, była pewna, że Bóg jej niewinnie cierpiącym synom przywróci tchnienie życia i życie, tak jak dał je im na początku, gdy pojawili się w jej łonie. "Nie wiem, w jaki sposób znaleźliście się w moim łonie, nie ja wam dałam tchnienie i życie, a członki każdego z was nie ja ułożyłam. Stwórca świata bowiem, który ukształtował człowieka i wynalazł początek wszechrzeczy, w swojej litości ponownie odda wam tchnienie i życie, dlatego że wy gardzicie sobą teraz dla Jego praw" (2 Mch 7, 22-23).