Opisz rozwój opery niemieckiej w romantyzmie.   Plizzzz.. Daję naj. :D    

Muzyka romantyczna narodziła się w Niemczech, a pierwszym jej reprezentantem był wielki kompozytor – Ludwig van Beethoven. Do historii sztuki przeszło jego dziewięć wspaniałych i monumentalnych symfonii. Zasłynął jako ten, który zrewolucjonizował muzykę. Zrywając z klasycznymi kanonami dawał w swoich dziełach upust swoimuczuciom i emocjom, przez co wiele z nich zyskało gwałtowny charakter. Postulował syntezę sztuki, dlatego też napisał muzykę do tekstu Ody do radości Schillera tworząc tym samym IX Symfonię. W jego utworach możemy doszukać się zamiłowania do wolności, a także buntu i gniewu skierowanego przeciwko światu. Innym wybitnym kompozytorem doby romantyzmu był Niemiec Feliks Mendelssohn, którego marsz weselny znają chyba wszyscy.

mogę dodać do tego paru poetów, autorów. bo nie ma sensu przepisywania tego samego a tak to bedziesz miałą wiecej ^^ Romantyzm w Niemczech.  - Johann Wolfgang Goethe - sentymentalistyczny poeta, w którego twórczości dominowały nastroje buntu i dążenia do odzyskania dawnej potęgi Rzeszy prowadzące do kultu średniowiecza oraz postawa "bólu istnienia"; autor dramatów : "Goetz von Berlichingen", "Faust", powieści "Cierpienie młodego Wertera", ballad o charakterze ludowym ( "Śpiewak", "Król elfów")  - Friedrich Schiller - autor dzieł , w których jako przedstawiciel młodej generacji Niemców najdobitniej wyraził dążenia wolnościowe ("Zbójcy", "Intryga miłości"); autor ballad ("Rękawiczka") nawiązujących do wieków średnich  - Johann Gottfried Herder - przedstawiciel nurtu ludowego w preromantyzmie niemieckim, autor pieśni ludowych z całego świata - "Głosy ludów w pieśniach"  - Johann Gottlieb Fichte - filozof niemieckiego romantyzmu - w sztuce widział w pewnym stopniu realizację "absolutu", tj. pierwotnego i powszechnego pierwiastka warunkującego byt, a w artyście widział postać natchnionego geniusza  - August Wilhelm Schlegel - poeta i krytyk literacki, a jednocześnie wybitny filolog, tłumacz Szekspira i Calderona; dokonał podziału literatury na starożytną i nowożytną (przy czym do tej drugiej zaliczył lit. chrześcijańską); w poezji rom. Schlegel widział "zbliżenie rzeczy najbardziej przeciwnych";  - Friedrich Hegel - twórca zasady dialektycznej tzw. triady heglowskiej TEZA - ANTYTEZA - SYNTEZA  - Friedrich von Hardenberg ( ps. Novalis) - autor nie dokończonej powieści "Heinrich von Ofterdingen"  - Ludwig Tieck - teoretyk dramatu i entuzjasta Szekspira oraz tłumacz jego dzieł; najbardziej znane jego utwory to udramatyzowane baśnie ludowe, np.: "Kot w butach"  - Heinrich Kleist - wybitny dramaturg - "Rozbity dzban", "Książe Homburgu", "Bitwa w lesie toutoburskim"; twórczość Kleista to : patriotyzm oraz nurt realistyczny  - Ernest Theodor Amadeus Hoffmann - autor fantastycznych powieści, w których występują motywy diabelskie, a bohaterowie przeżywają stany psychopatyczne ("Diabelskie eliksiry"), a także kompozytor ("Ondyna" - ludowo fantastyczna opera)  - Heinrich Heine - poeta, autor utworów lirycznych, poematów i powieści oraz pamiętników; popierał idee Rewolucji Francuskiej, Napoleona ("Grenadierzy") i sprzeciwiał się despotyzmowi pruskiemu, za co, po klęsce cesarza Francuzów, został uznany za zdrajcę i udał się na emigrację do Paryża; poezja Heinego to : ironia, przełamywanie nastroju, nastrój romantyczno-poetycki często załamywany motywami prozy i brzydoty ("Rozmowa w stepach Paderbornu"); Heine nie był zdecydowanym zwolennikiem poezji rom., której krytyczną ocenę dał w szkicu "Szkoła romantyczna"; jako poeta wolności był sympatykiem Polski (szkic "O Polsce")  pozdrawiam.