Syzyf (gr. Σίσυφος Sísyphos, Sisyphos Aiolides, łac. Sisyphus) – w mitologii greckiejzałożyciel i król miasta Efyra (późniejszy Korynt), syn Eola. Podobno był ojcem Odyseusza iGlaukosa późniejszego króla Koryntu. Bogowie lubili Syzyfa i zapraszali go na swoje uczty, skąd Syzyf zawsze podkradał trochę ambrozji i puszczał pogłoski o tym co się dzieje w świecie bogów na co bogowie przymykali oko. Syzyfa zgubiła jego próżność: chwalił się ludziom tym, że był na ucztach bogów, a ponieważ był nieostrożny zdradził tajemnicęZeusa. Bogowie nie mogli za karę uśmiercić Syzyfa, gdyż ten uwięził Tanatosa, został więc wtrącony do Tartaru, skąd uciekł podstępem. Wtedy został ukarany wieczną i bezużyteczną pracą. Syzyf ma za zadanie wtoczyć na górę wielki głaz, który jednak przed wierzchołkiem zawsze wymyka mu się z rąk i stacza się na sam dół zbocza. Syzyf w późniejszym czasie miał też wnuka Bellerofonta, który zabił przez nieostrożność swojego brata.
WAMPIR Wampiry to mityczne stworzenia które od wieków(w pełnie każdego miesiąca) polują na ludzi.Wampiry kształtem przypominają człowieka lecz są owłosione mają skrzydła dzięki którym mogą się przemieszczać od swojej kryjówki do pobliskiej wsi.Wtedy porywają ofiarę w swe grube,ostro zakończone pazury rozszarpując skórę swymi potężnymi kłami wysysając krew i ulatując do kryjówki .wampiry nigdy nie wylatują z niej dniem. By zabić wampira wbija się osikowy kołek w serce najlepiej namoczony wodą święcona. Podobno są wysłannikami diabła. Istoty te boją się:czosnku,wszelkich przedmiotów i jak wszystkie potwory srebra które było wykorzystywane jako odstraszacz .lub przedmiot zabijania tych szkarad.Jednak czasami gdy np.pokrojono wampira na kosteczki porozrzucano je po polach wampir po około 150 latach się zrastał w jedną całość i znów mordował ludzi często powodując że ci kiedyś spokojni ludzie stawali się krwiożerczymi,szkaradnymi wampirami.