Ocean i jego role.Referat,prosze dużo

Oceany- podwodne ogrody Ocean ? wielka część hydrosfery ziemskiej, stanowiąca rozległy obszar słonej wody. Wody słone pokrywają w sumie blisko ?, czyli ok. 70,8% Ziemi. Powierzchnia oceanów wynosi ok. 361 mln km?. W zależności od klasyfikacji, wyróżnia się jeden wszechocean, trzy, cztery lub pięć oceanów: -Ocean Spokojny (Pacyfik, Ocean Wielki), -Ocean Atlantycki (Atlantyk), -Ocean Indyjski, czasem dodaje się do tego Ocean Arktyczny (Morze Arktyczne, Ocean Lodowaty Północny), a niekiedy także Ocean Południowy. Powstanie oceanów Od czasu odkrycia w latach 50. XX w. zjawiska spreadingu, czyli powstawania zupełnie nowej skorupy ziemskiej w strefach grzbietów śródoceanicznych, oraz w wyniku badań wieku osadów oceanicznych i samej skorupy, rozwinęły się dwie konkurencyjne teorie geotektoniczne - powszechnie dziś akceptowana teoria tektoniki płyt i teoria ekspandującej Ziemi, które w odmienny sposób tłumaczą powstanie i rozwój oceanów. Wg teorii tektoniki płyt skorupa ziemska powstaje w takim samym tempie, w jakim jest niszczona w strefach subdukcji, a łączna objętość oceanów nie ulega zmianie (nie licząc rozrostu i topnienia lodowców). Jedne oceany mogą powiększać się tylko kosztem innych; w historii Ziemi istniały zbiorniki oceaniczne, które zamknęły się na skutek ruchu kontynentów, a ich osady wypiętrzyły się tworząc łańcuchy górskie. Dzisiejsze oceany Atlantycki, Arktyczny i Indyjski są geologicznie młodymi oceanami, które powstały w erze mezozoicznej i rozrastają się obecnie kosztem Pacyfiku. Według teorii ekspandującej Ziemi powstanie oceanów było aktem jednorazowym. Rozrost skorupy powoduje powiększanie się wszystkich oceanów i całej planety, był więc taki moment, kiedy nie było na Ziemi oceanów w dzisiejszym znaczeniu. Ukształtowanie dna oceanicznego Do głównych form ukształtowania dna oceanicznego zalicza się: szelfy kontynentalne - fragmenty dna, stanowiące części bloków kontynentalnych zalane przez wody oceanów, sięgają zazwyczaj do 200 m głębokości, gdzie kończą się gwałtownym załomem, stoki kontynentalne - strome odcinki dna oceanicznego łączące szelfy z basenami oceanicznymi, baseny oceaniczne - rozległe, słabo urozmaicone fragmenty dna położone na głębokości 4000 do 6000 m, zajmują aż 72% powierzchni oceanów, rowy oceaniczne - głębokie formy dna, sięgają od 7000 do ponad 11000 m głębokości, długie na 300-5000 km, szerokie na 30-100 km, grzbiety śródoceaniczne - systemy wzniesień dna oceanicznego, tworzące podwodne łańcuchy o łącznej długości ok, 60000 km. Powstają w strefach spreadingu dna oceanicznego, gdzie lawa wydostaje się na zewnątrz, a płyty oceaniczne rozchodzą się na boki. Grzbiety wznoszą się na 2000 do 3000 m ponad dna basenów oceanicznych, w środkowej części grzbietów ciągną się głębokie rozpadliny, tzw.