Miasto starożytne Regularna zabudowa, w centrum prostokątny plac od którego rozchodziła się sieć ulic przecinąjących się pod kątem prostym. Miasto otoczone murami obronnymi. Ślady takiego układu widoczne są w miastach leżących w basenie Morza Śródziemnego, np. Ateny, Rzym Miasto średniowieczne Powstały na planie kolistym z dośrodkowym układem ulic; były otoczone murem i fosą. W centrum znajdował się kwadratowy lub prostokątny rynek pierwotnie pełniący funkcje handlowe, z czasem reprezentacyjne - przy nim wznosił się ratusz i kościół. Tego typu miasta spotkamy m.in. w Kolonii w Niemczech i w Krakowie. Miasto renesansu Budowane były jako twierdze z potężnymi murami, na planie promienisto-dośrodkowego układu. W obrębie murów w centrum znajdował się duży plac, wokół którego budowane były piękne kamienice z dekoracyjnymi fasadami i ratusz. Główne drogi prowadziły do położonych na peryferiach rezydencji i zamku obronnego, np. Zamość Miasto baroku Elementem miasta barokowego były magnackie pałace rezydencjalne z okazałymi parkami, pełniące rolę ośrodka życia towarzyskiego, wokół których rozwijały się miasta. Rezydencje przestały pełnić funkcje obronne na rzecz reprezentacyjnych. Ulice miast stały się szerokie, a na ich przecięciu pojawiły się place z fontannami i ogrodami francuskimi. Przykładem takiej rezydencji jest Wersal. Miasto przemysłowe Układ zabudowań tworzył się wokół kopalń, hut i fabryk i był oparty na szachownicowym układzie ulic. Przez miasta biegły linie kolejowe i szerokie ulice przeznaczone dla przewozu towarów. W centrum w pobliżu zakładów budowano dzielnice robotnicze z kaminicami czynszowymi o bardzo niskim standardzie. Poza miastem powstawały pałacyki właścicieli fabryk i domy zbudowane przez klasę średnią. Np. Katowice Miasto kolonialne Miasta o regularnym układzie ulic biorących początek z centralnego placu - po dwie z każdego narożnika. Szerokie ulice zapewniają cyrkulację powietrza. Przy prostokątnym placu centralnym stoi kościół, ratusz, budynek sądu i pałac gubernatora. Bliżej rynku - zabudowa raczej zwarta, dalej- większe parcele, rzadsza zabudowa, tereny zielone. np. Meksyk Miasto arabskie Mają wyraźny podział dzielnic pod względem społecznym, narodowościowym i wyznaniowym. Dzielnice poprzecinane są plątaniną licznych wąskich uliczek. Centrum wyróżnia się ciekawą architekturą sakralną o bogatej ornamentyce. Np. Kair Miasto chińskie Składają się z wyodębnionych, ale położnych blisko siebie dzielnic mieszkaniowych oraz przemysłowych. Nie budowano ich według jednego planu. Były podobne ze względu na wytyczne dotyczące kosztów budowy, metrażu itp. W ten sposób powstawały blokowiska bez indywidualnego charakteru, wznoszone szybko i niestarannie. Bloki budowano z betonowych prefabrykantów z małometrażowymi mieszkaniami o niskim standardzie. Miasto współczesne Układ ulic i zabudowań jest regularny i rozplanowany architektonicznie, z niewielkim położonym w centrum "city" z wysokimi kamienicami i drapaczami chmur. Charakterystyczne dla tych miast jest istnienie odrębnych etnicznie dzielnic. np. San Francisco.
