opisz cztery stany z średniowiecza - duchowny,szlachta,mieszczani,chłopi

Duchowny( Duchowieństwo)-Na początku XIII wieku duchowni otrzymali swobodę uchylania się od norm świeckiego prawa zwyczajowego i podlegania przepisom prawa kanonicznego. Zaczęło funkcjonować oddzielne sądownictwo, a monarchowie nadawali Kościołowi liczne przywileje immunitetowe. Hierarchia kościelna (biskupi, opaci, prałaci) wywodziła się z wyższego rycerstwa, natomiast większość prezbiterów – z mieszczaństwa i chłopstwa.Duchowieństwo jako odrębny stan społeczny wykształciło się najwcześniej. Podstawą jego odrębności były pełnione funkcje religijne. W pierwszej połowie XIII w duchowieństwo uzyskało prawo do własnego sądownictwa, wszyscy duchowni podlegali odtąd sądom kościelnym, w których obowiązywało prawo kanoniczne. Duchowieństwo było stanem bardzo silnie zróżnicowanym społecznie i majątkowo, a w jego uwarstwieniu odbijały się wszystkie nierówności społeczeństwa feudalnego. Do godności biskupów dochodzili synowie możnowładców i średniej szlachty, proboszczami wiejskich parafii zostawali często krewni właściciela wsi, a kler miejski rekrutował się spośród synów mieszczan. Od początku XV w dostojnikami kościelnymi mogli zostać jedynie synowie szlacheccy lub ludzie obdarzeni tytułem uniwersyteckim. Szlachta-Stan szlachecki uformował się z dwóch warstw społecznych, możnowładztwa i rycerstwa. W XIV w zaznaczała się jeszcze różnica prawna między tymi grupami wyrażająca się tym że za zabicie lub zranienie możnowładcy obowiązywało wyższe odszkodowanie niż za zwykłego rycerza. W Polsce nie doszło jednak do szerszego uzależnienia drobnego rycerstwa od możnowładców.  Dla zatarcia różnic prawnych między możnowładztwem a rycerstwem i prawnego wyodrębnienia się stanu szlacheckiego, ogromne znaczenie miały przywileje generalne. Zwalniały one całą szlachtę od większości podatków, gwarantowały nietykalność osobistą i majątkową, nadawały określone prawa sejmikom szlacheckim.  Szlachcicem był ten kto urodził się w rodzinie szlacheckiej, posiadał pełne prawo własności ziemi, podlegał sądownictwu szlacheckiemu. Przywilejem jego było używanie herbu stąd duże znaczenie miały rody heraldyczne (rodziny używające tego samego herbu często ze sobą nie spokrewnione).  Mieszczani- źródeł prawnego wyodrębnienia się ludności miejskiej leżały przywileje lokacyjne. Rozwój w XIII i XIV w samorządu miejskiego sprzyjał rozciągnięciu prawa miejskiego na wszystkich mieszkańców, ale pełnię praw obywatelskich miasta, czyli dostęp do pełnienia urzędów miejskich i zasiadania we władzach miasta posiadała tylko nieznaczna część mieszczan, którzy status obywatela odziedziczyli po ojcu lub nabyli wraz z zakupem nieruchomości. Wszyscy mieszkańcy miasta cieszyli się wolnością osobistą.  Chłopi-pochodzą ze wsi. Jest to najbiedniejsza i najmniej licząca się grupa , stan ludzi.  chłopstwo zaś po ujednoliceniu systemu czynszowego. Na terytoriach znajdujących się w orbicie wpływów osadnictwa niemieckiego procesy te zaszły podczas masowego nadawania aktów lokacyjnych.     Jak pomogłam daj naj! Pozdro maćka ;)  

W skrócie- Król - rządził Szlachta - zamożna ludność duchowni- klerycy , księża , np. Benedyktyni, Jezuici  . . . Mieszczanie- zwykła ludność,mieszkańcy Chlopi - pracowali na polu u szlachty