Ad1] Psałterz królowej Jadwigi , jest on bardziej znany pod nazwą Psałterza floriańskiego, który to pochodzi z 1395r/1405/6; kawińska Biblia Brzeska, którą nazywa się zamiennie Radziwiłłowską; Biblia Jakuba Wujka; Biblia Gdańska; Biblia królowej Zofii; Biblia Tysiąclecia, Biblia poznańska, Biblia warszawska Ad2] Psalm składa się z tzw. dwóch pieśni pierwotnych Pierwsza to wersety od 1-11 a druga 12-15. Psalmista już w pierwszym wersie wyraża swą wdzięczność wobec Boga, którego nazywa skałą, co jakże często jest używane w Starym Testamencie. Psalmista wtraża swą wdzięczność Bogu za to czego Ten względem niego dokonuje. Jest zadziwiony zainteresowaniem jakim Bóg obdarowuje człowieka: "Panie kim jest człowiek, że o nim pamiętasz i kim syn człowieczy, że troszczysz się o niego". Z kolei w wersecie 11 człowiek świadomy Bożej mocy i potęgi, błaga Go o pomoc, o ratunek i wybawienie z ręki tych, którzy rozgłaszają kłamstwa.Człowiek jest świadomy tego, że potrzebuje Boskiego działania w swoim życiu, że potrzebuje nieustannej interwencji Wszemocnego. Psalm ten jest opiewaniem niezwykłej hojności Boga. Poza tym podmiot liryczny zdaje się tu okazywać wielokrotnie swą skruchę i żal za swe przewiny. Charakter psalmu jest patetyczny. Psalmista zastosował liczne paralelizmy, czyli powtórzenia. Adresatem jest tutaj sam Bóg. POza tym psalm ten charakteryzuje się odpowiadającą wszystkim psalmom rytmicznością, która jest tworzona przez rytm techniczno - zewnętrzny. Natomiast paralelizmy są logiczno - wewnętrzne. Co do rytmiki psalmu, większość egzegetów przyjmuje, ze rytm poezji hebrajskiej polega na ilości zgłosek akcentowanych w danym wierszu i nie jest on zależny od ilości zgłosek nieakcentowanych.
