Są to góry powstałe w wyniku działalności wulkanicznej. Zbudowane są ze skał wulkanicznych, lawy oraz popiołów wulkanicznych.
GÓRY WULKANICZNE. Na krawędziach oddalających się od siebie płyt tektonicznych, w głębinach oceanów powstają góry wulkaniczne. W miarę rozsuwania się płyt, wrząca magma (płynna skała) wydostaje się na powierzchnię skorupy ziemskiej, by po zastygnięciu wypełnić powstającą szczelinę. Magma zastyga na dnie morza w postaci wysokiego stożka, który wypiętrzony ponad powierzchnię wody tworzy wyspę.. W miejscu, gdzie dwie płyt zderzają się ze sobą, krawędź jednej z nich z nich zostaje wepchnięta pod drugą, a na granicy powstaje rów oceaniczny. Warstwa skał, która znajduje się w głębi ziemi topi się i w postac imagmy wydobywa się na powierzchnię, ostatecznie dając początek łańcuchom wysp wulkanicznych takich jak wyspy Pacyfiku- w Japonii, Indonezji czy na Filipinach.Zdarza się, że magma nie tworzy wulkanu tylko wypiętrza się pod powierzchnią ziemi w postaci wzniesienia- tzw. kopuły granitowej. Czarne Wzgórza Dakoty w Stanach Zjednoczonych są dobrym przykładem tego typu granitowych ostańców,które najdłużej opierają się niszczącej sile wietrzenia. Najdłuższe i najpotężniejsze łańcuchy górskie świata, takie jak Himalaje, Andy, Góry Skaliste czy Alpy to sfałdowane masy skalne, utworzone w wyniku wypiętrzenia zgromadzonych na dnie prehistorycznych oceanów materiałów osadowych. Część skał osadowych powstała na dnie płytkich mórz z gliny, piasku oraz mułu naniesionego przez rzeki. Na większej głębokości, ze szczątków żywych organizmów, uformowałysię skały wapienne. Szczątki te przetrwały w postaci skamielin. GÓRY FAŁDOWE.Osadzające się przez 1000 mln lat na dnie morskim materiały utworzyły warstwę grubości dziesiątek kilometrów. Pod wpływem tego gigantycznego ciężaru dno morskie stopniowo osiadło i powstał zbiornik zwany geosynkliną. Początkowo naukowcy byli zdania, że w miarę zapadania się, osadowe warstwy skał sfałdowały się i po wypiętrzeniu utworzyły góry. Obecnie jednak większość specjalistów skłania się ku teorii, iż fałdowanie jest efektem nacisku spowodowanego ruchem płyt tektonicznych. Płyty przesuwają się jedynie o kilka centymetrów rocznie. Jednak,gdy tak olbrzymie masy lądu zderzą się ze sobą, skały na obrzeżach płyt zarówno na lądzie jak i te osadowe z dna oceanu są wypychane ku górze tworząc łańcuchy górskie. Towarzyszące ruchom płyt tektonicznych wysokie temperatury i olbrzymie ciśnienie osłabiają i deformują wiele warstw skalnych. Masy skał, elastyczne jak plastik, formują wielkie fałdy. Warstwy odporniejsze na deformację pękają i kruszą się