Podczas przysłania energii elektrycznej kluczową rolę odgrywają zmiany napięcia prądu elektrycznego. Aby zrozumieć, dlaczego jest to takie ważne, należy najpierw zapoznać się z zagadnieniem napięcia. Napięcie U między dwoma punktami pola elektrostatycznego jest równe stosunkowi pracy W, jaka jest wykonywana przez siły pola, które przesuwają ładunek próbny między tymi punktami. W=W/q; W=F * s = Eq * s; Podstawową jednostka napięcia jest wolt. 1V= 1J/1C. Napięcie można zmierzyć w prosty sposób woltomierzem lub miernikiem uniwersalnym. Do określenia napięcia niezbędne jest pojęcie prądu elektrycznego. Prąd elektryczny to uporządkowany ruch jonów lub elektronów. Dlatego nazywamy to zjawisko również przepływem prądu elektrycznego. Aby w obwodzie płynął prąd, muszą być spełnione dwa warunki. W obwodzie elektrycznym musi być źródło napięcia oraz w obwodzie muszą być elektrony lub jony, czyli nośniki prądu. Z pojęciem napięcia nieodłącznie powiązane jest natężenie prądu. Natężenie jest równe stosunkowi ładunku q do czasu t, w którym ten ładunek przepłynął przez przekrój poprzeczny przewodnika: I = q/t, I = ładunek/czas. Jednostką natężenia prądu jest amper określany literą A. [Reklama: plotery Kraków, Gry Online] Jest to jedna z siedmiu podstawowych jednostek układu SI, która została zdefiniowana przez magnetyczne oddziaływanie przewodników z prądem. 1A = 1C/1S. Istnieją różnorodne źródła napięcia elektrycznego. Należą do nich reakcje chemiczne zachodzące podczas elektrolizy. Można łatwo stworzyć taki prąd poprzez użycie roztworu kwasu siarkowego i odpowiednich płytek. Na takiej zasadzie działają ogniwa zasilające radioodbiorniki, latarki, itp. Są to ogniwa suche. Elektrodę dodatnią stanowi pałeczka węglowa, a ujemną tworzy cynkowy cylinder. Pomiędzy nimi znajduje się substancja nasączona stężonym wodnym roztworem chlorku amonu. W celu zwiększenia przewodności istnieje dodatkowo elektroda węglowa otoczona mieszaniną dwutlenku manganu i grafitu. Innym typem ogniw są ogniwa słoneczne. Nasze instalacje domowe są zasilana prądem przesyłanym z elektrowni. Energia jest wytwarzana dzięki zjawisku indukcji elektryczno-magnetycznej. Zjawisko to wykorzystuje się również przykładowo w prądnicy rowerowej, zwanej dynamo. Prąd płynie w obwodzie elektrycznym tworzonym przez układ elementów elektrycznych wraz ze źródłem napięcia. Są one połączone przewodami, które stanowią drogę dla prądu elektrycznego. Wszelkie elementy mogą być ze sobą połączone szeregowo lub równolegle. Umownie przyjmuje się, że prąd biegnie w kierunku od bieguna dodatniego baterii do ujemnego, lecz w rzeczywistości jest odwrotnie.
Prąd zmienny trójfazowy – otrzymuje się przez włączenie trzech źrodeł prądu jednofazowego (trzech faz), umieszczonych zazwyczaj w jednej maszynie (prądnicy lub transformatorze), w sieć składajacą się z 3 lub 4 przewodów. Uzyskuje się to przez połączenie w trójkąt lub w gwiazdę. Odbiornik trójfazowy, np. silnik, może pracować przy dwóch napięciach, zależnie od rodzaju połączenia. Np. silnik, który pracuje przy napięciu 220 V, połączony w trójkąt, może pracować przy napięciu 380 V, jeżeli zostanie połączony w gwiazdę. Najczęściej stosowany bywa układ, w którym napięcie pomiędzy przewodami fazowymi wynosi 380 V, a napięcie pomiędzy każdą z faz i przewodem zerowym – 220 V. Ładunek elektryczny – źródło pola elektromagnetycznego związane z nośnikiem materialnym. Jest to jedno z podstawowych pojęć nauki o elektryczności. Wszystkie zjawiska elektryczne tłumaczy się jako przejaw obecności, ruchu i oddziaływania ładunku elektrycznego.