Gaz z łupków (gaz łupkowy) – gaz ziemny, uzyskiwany z łupków osadowych. Według danych z roku 2010, Polska dwie trzecie używanego gazu importuje z Rosji. Polskie zasoby gazu łupkowego szacowane są na największe w Europie (5,9 bln m3)[15]. Do sierpnia 2011 wydano 97 koncesji na poszukiwanie złóż gazu niekonwencjonalnego[16]. ConocoPhillips ogłosił plany poszukiwań gazu z łupków w Polsce[17]. Podobne plany zgłaszała również firma Lane energy[18]. Marathon Oil zdobył koncesje na spore złoża sylurskich łupków gazonośnych[19]. Pierwszy odwiert w Polsce przeprowadzony przez PGNiG w Markowoli (woj. mazowieckie) nie dał pozytywnego wyniku, natomiast złoża w okolicy Lubocina (woj. pomorskie) uznane zostały za obiecujące[20]. We wrześniu 2011 PGNiG poinformowała, że w 2014 roku na rynek gazu trafi surowiec z pierwszych sześciu odwiertów w Lubocinie[21]. W czerwcu 2011 firma 3Legs Resources poinformowała, że przeprowadziła w okolicach Łebienia odwiert poziomy w poszukiwaniu gazu łupkowego i odnalazła surowiec[22]. Ponowne wiercenia na Lubelszczyźnie przyniosły rezultaty. Gaz łupkowy odkryto we wrześniu 2011 roku w rejonie wsi Krupe i Krynica w powiecie krasnostawskim. Odwiert wykonała tam spółka ExxonMobil[23]. Zasoby polskich gazów łupkowych charakteryzują się dość wysoką szacowaną ceną wydobycia. Oceny firmy Wood Mackenzie z roku 2011 mówią o cenie 335 $/1000 m3, czyli taniej od rekordowej ceny gazu z Rosji (500 $/1000 m3)[24], i niewiele taniej niż obecnie odbiorcy europejscy płacą Gazpromowi[25].
