Św. Faustyna Kowalska urodziła się 25 sierpnia 1905 roku w Głogowcu, jako trzecia z dzieci, w biednej, lecz pobożnej rodzinie chłopskiej. Od dzieciństwa odznaczała się pobożnością, umiłowaniem modlitwy, pracowitością i posłuszeństwem oraz wielką wrażliwością na ludzkie biedy. Jako szesnastoletnia dziewczyna opóściła dom rodzinny, by na służbie zarobić na własne utrzymanie i pomóc rodzicom. Kiedy odczuła w swej duszy głos powołania, rodzice nie zgodzili się na jej wstapienie do klasztoru. Ale św. Faustyna nie cofa się, puka do wielu furt zakonnych, az 1-go sierpnia 1925 roku przekracza próg klauzury w klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie. Spędziła czas w Nowicjacie w Krakowie i tam pod obecnością biskupa s. Responda składa pierwsze śluby, a potem po pieciu latach śluby wieczyste: czystości,ubóstwa, posłuszeństwa. Na zewnątrz nic nie zdradzało jej bogatego i mistycznego życia. Wykonywała swoje czynności z entuzjazmem,obserwowała z wiarą wszystkie reguły życia religijnego, żyła w skupieniu i cichości, w tym samym czasie była spontaniczna, pogodna pełna uczuć i bezinteresowności wobec bliźnich. Całe swoje życie dążyła do pełniejszego zjednoczenia z Bogiem, współpracowła aktywnie z Jezusem dla zbawienia dusz. Bóg obdarzył ją wielkimi darami, a ona nieustannie walczyła na drodze doskonałości chrzescijańskiej. Surowy styl życia i ścisły post, który sobie narzuciła jeszcze przed wejsciem do zgromadzenia, osłabiły jej organizm tak, iż jako postulantka została skierowana do Skolimowa, miejscowości blisko Warszawy, dla polepszenia warunków zdrowotnych. św. Faustyna ofiaruje swoje życie za grzesznikow i z tego powodu znosi liczne cierpienia dla zbawienia dusz. W ostatnich dniach jej życia zwiekszają się też cierpienia wewnętrzne i fizyczne; pojawia się gruźlica, która atakuje płuca i przewód pokarmowy. Z tego powodu dwa razy dostaje się do sanatorium na okres kilku miesięcy na Prądnik, blisko Krakowa. Jest całkowicie zniszczona fizycznie, ale też dojrzała duchowo, zjednoczona mistycznie z Bogiem, umiera w atmosferze świętości 5-go października 1938 roku, w wieku 33 lat, w tym 13 lat życia religijnego. Jezus dał jej za zadanie aby głosiła wszystkim ludziom o nim i głosiła ewangelię. Jezus obiecuje s. Faustynie, że jeżeli ktoś się schroni w cieniu dwóch promieni, które wyszły z samego serca jego miłosierdzia ten będzie szczęśliwy na wieki. Będzie ochroniony przed sprawiedliwością samego Boga, którego ręka dosięga wszystkich grzeszników.
