Przedstaw życie,nauczanie i miejsce nauczania św.Jakuba syn Zebedeusz... Prosze na dzis pilnie 2 kartki A4......

W gronie Dwunastu Jakub, syn Zebedeusza, był jedną z najznaczniejszych postaci. Został powołany jako jeden z pierwszych. Jezus uczynił go świadkiem wielu wydarzeń, których nie dane było ujrzeć innym Apostołom. Został pierwszym biskupem Jerozolimy. Jako pierwszy z Apostołów poniósł śmierć męczeńską.   Apostoł Jakub był synem rybaka Zebedeusza i Salome. Do grona uczniów Jezusa został powołany razem ze swoim bratem Janem - późniejszym autorem jednej z ksiąg Ewangelii oraz Apokalipsy. Dokładny opis powołania pierwszych uczniów przytacza św. Marek Ewangelista: "Gdy [Jezus] przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: ťPójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludziŤ. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci: Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim" (Mt 4, 18-22). Natomiast w Ewangelii według św. Łukasza znajdujemy informację, że obaj synowie Zebedeusza i Szymon byli wspólnikami w połowach ryb   Jakub był jednym z trzech uczniów, których Pan Jezus obdarzył szczególnymi względami. Dowodzi tego przykład m.in. trzech ważnych wydarzeń opisanych w Ewangelii. Udając się do domu Jaira, Jezus "nie pozwolił nikomu iść z sobą z wyjątkiem Piotra, Jakuba i Jana, brata Jakubowego" (Mk 5, 37). Zatem tylko ci trzej Apostołowie byli świadkami cudu wskrzeszenia córki Jaira. Również tylko oni dostąpili łaski widzenia przemienienia Jezusa na górze Tabor: "Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim" (Mt 17, 1-3). Wreszcie tylko Piotra, Jakuba i Jana Jezus zabrał ze sobą do ogrodu Getsemani, by czuwali wraz z Nim tej ostatniej nocy poprzedzającej Jego mękę i śmierć (zob. Mt 26, 37). Synowie Zebedeusza znaleźli się także w gronie Apostołów, którzy na własne uszy słyszeli słowa, jakimi zmartwychwstały Chrystus trzykrotnie zwrócił się do Szymona Piotra, ustanawiając go pasterzem swojej owczarni, czyli Kościoła: "Paś owce moje!" (zob. J 21, 1-17).   Po Zesłaniu Ducha Świętego na Apostołów Jakub został pierwszym biskupem Jerozolimy. Pod wpływem jego nauczania wielu jerozolimskich Żydów zostało wyznawcami Chrystusa, co wywoływało gniew Sanhedrynu. Jak podają Dzieje Apostolskie, aby przypodobać się arcykapłanom i ich poplecznikom, Herod Agrypa, siostrzeniec Heroda Antypasa i wnuk Heroda Wielkiego, rozkazał ściąć mieczem Jakuba, uwięził Piotra i rozpoczął prześladowania członków Kościoła (zob. Dz 12, 1-3). Miało to miejsce prawdopodobnie w roku 44. Św. Jakub Starszy jest drugim po św. Szczepanie, a pierwszym spośród Apostołów, męczennikiem Kościoła.