Komm oft zu mir! Formę tą tworzymy odejmując końcówkę osobową „st” i zaimek osobowy „du”. Du hilfst mir. (Pomagasz mi.) --> Hilf mir! (Pomóż mi!) Du kommst oft zu mir. (Przychodzisz często do mnie.) --> Komm oft zu mir! (Przychodź często do mnie!) Czasowniki, których temat kończy się na „-t”, „-d”, „-ig” oraz grupy spółgłoskowe, których ostatnią spółgłoską jest „-m”, „-n”, otrzymują w tej formie trybu rozkazującego samogłoskę „-e”. Du öffnest die Tür. (Otwierasz drzwi.) --> Öffne die Tür! (Otwórz drzwi!) Du wartest im Stadtzentrum! (Czekasz w centrum miasta!) --> Warte im Stadtzentrum! (Czekaj w centrum miasta
Tryb rozkazujący zdecydowanej większości czasowników w 2 osobie liczby pojedynczej tworzymy poprzez odrzucenie zaimka osobowego oraz końcówki osobowej "-st", Przykłady : du gehst - geh! du gibst - gib! du sprichst - sprich! Czasami Imperativ 2 os. l. poj. ma końcówkę "-e". Zasada ta dotyczy czasowników, których temat kończy się na "-t", "-d", "-ig" oraz grupy spółgłoskowe, w których ostatnią głoską jest "m" lub "n". Przykłady: du wartest - warte! du antwortest - antworte! du zeichnest - zeichne! Formy trybu rozkazującego w 2 osobie liczby mnogiej są identyczne, po odrzuceniu zaimka osobowego, z formami odmiany w trybie oznajmującym. Przykłady: ihr fragt - fragt! ihr geht - geht! ihr wartet - wartet! Tryb rozkazujący 1 i 3 osoby liczby mnogiej tworzymy poprzez zamianę miejscami zaimka oraz odmienionej formy czasownika. Przykłady: Sie fragen - fragen Sie! Sie gehen - gehen Sie! Sie warten - warten Sie!