Parowanie to zjawisko, w którym ciecz przechodzi w fazę gazu (pary) i odbywa się w każdej temperaturze z jej powierzchni. Wrzenie to gwałtowne parowanie z całej objętości cieczy. Zjawisko odwrotne do parowania to skraplanie, czyli przechodzenie pary w stan ciekły. Temperatura wrzenia jest charakterystyczna dla danej substancji. Doświadczalnie stwierdzono, że ciepło pobrane w czasie parowania cieczy jest wprost proporcjonalne do jej masy: Q = cp · m gdzie: cp – współczynnik proporcjonalności, zwany ciepłem parowania, m – masa cieczy. Z powyższego wzoru wyprowadzamy wzór na ciepło parowania cp: (rys) Ciepłem parowania nazywamy ilość energii cieplnej, dostarczonej cieczy o masie 1 kg w temperaturze wrzenia, do jej całkowitego wyparowania. Zjawisko skraplania jest odwrotne do parowania. Podczas skraplania ciecz oddaje energię otoczeniu. Ciepłem skraplania nazywamy tę ilość energii, przekazanej otoczeniu przez 1 kg gazu, zamienionej w ciecz bez zmiany temperatury. Dla danej substancji ciepło skraplania jest równe ciepłu parowania. Przykład: Wykres zależności temperatury wody w trzech stanach skupienia od ilości pobranej energii cieplnej. (rys) gdzie: cl – ciepło właściwe lodu, ct – ciepło topnienia lodu, cw – ciepło właściwe wody, cp – ciepło parowania, m – masa, ΔT – zmiana temperatury. Całkowita energia pobrana przez wodę w trzech stanach skupienia Qc = Q1 + Q2 + Q3 + Q4 Zapamiętaj: 1. W czasie parowania ciecz pobiera ciepło z otoczenia, w czasie skraplania gaz oddaje ciepło do otoczenia. 2. W temperaturze wrzenia ciepło parowania ma najmniejszą wartość dla danej cieczy. 3. Ciepło parowania i wrzenia jest charakterystyczne dla danej substancji.
krótka notatka : zjawisko parowania i skraplania w temperaturze wrzenia.proszę pomóżcie pilnie potrzebne ! ;)
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź