2. Charakterystyczną cechą Beskidu Wyspowego jest występowanie odosobnionych, sięgających do 1170 m n.p.m. szczytów, które niczym wyspy wznoszą się 400–500 m ponad typowo podgórskie zrównanie sfalowane łagodnymi wzgórzami. Stąd właśnie pochodzi nazwa Beskid Wyspowy. 3. Na terenie regla dolnego pierwotnie rosły lasy jodłowo-bukowe z domieszką świerków, jaworów, jarzębów, cisów i modrzewi, ale obecnie w wyniku działalności człowieka dominują tu lasy świerkowe. Jedynie w dolinach Strążyskiej i Białego zachował się pierwotny las jodłowo-bukowy. W strefie regla dolnego rosną również: zawilce, kaczeńce, lilię złotogłów i dziewięćsił, szafran spiski zwany popularnie krokusem. W strefie regla górnego rośnie las świerkowy, a w jego górnej części występują limby. Ponadto rosną tu również: modrzew europejski, jarząb pospolity, wierzbę śląską i brzozę karpacką. Piętro kosodrzewiny (jak sama nazwa wskazuje) porośnięte jest kosodrzewiną, której płaty zmniejszają się wraz ze wzrostem wysokości, a pomiędzy nimi rosną: wierzba krzaczasta, brzoza karpacka, porzeczka skalna oraz róża alpejska, goryczki i jaskry. W piętrze alpejskim rosną: boimka dwurzędowa, sito skucina, dębik ośmiopłatkowy, lepnica bezłodygowa, skalnica i koztowce. W strefie subniwalnej występuje około 120 roślin naczyniowych - rosnące na niewielkich płatach trawy - rośliny kwiatowe i paprotniki: goryczki, pierwiosnkę maleńką, rośliny poduszkowe i różne gatunki skalnic. Rosną tu również mchy i porosty. Piętro klimatyczne Zimne(-4;-2°C) Umiarkowanie Zimne(-2;0°C) Bardzo chłodne(0;+2°c) Chłodne(+2;+4°C) Umiarkowanie chłodne(+4;+6°C) Stoki o ekspozycji południowej Ponad 2350 2350-2050 2050-1600 1600-1200 poniżej 1200 Stoki o ekspozycji północnej Ponad 2200 2200-1850 1850-1550 1550-1110 Poniżej 1100 Piętro roślinne Piętro subniwalne Piętro alpejskie Piętro kosodrzewiny Regiel górny Regiel dolny 4. Wiatr halny powstaje na skutek różnic ciśnienia pomiędzy jedną a drugą stroną grzbietu górskiego, kiedy po stronie południowej występuje uklad wysokiego ciśnienia , a po stronie północnej układ niskiego ciśnienia. Różnica ciśnień musi być na tyle duża, aby powietrze zalegające po stronie południowej mogło wznosić się i przekroczyć grzbiet górski, stanowiący barirę geograficzną. Poza tym, wysokość grzbietu górskiego lub wilgotnosc powietrza również musi być odpowiednio duża, aby mogło dojść do skroplenia pary wodnej. Wiatr halny najczęściej występuje w październiku i listopadzie, nieco rzadziej w lutym i marcu.
