opisz kościół bizantyjski z terenu włoch

Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-włoskiego (Cerkiew italoalbańska lub italogrecka) – metropolitalny kościół wschodni działający na terenie Włoch oraz wśród emigrantów italoalbańskich w Ameryce i Europie, uznający władzę i autorytet papieża. Obecnym zwierzchnikiem Kościoła Arcybiskup Piana Degli Albanesi - Sotir Ferrara.   Italo-albański Kościół katolicki nigdy nie zerwał jedności z Kościołem rzymskokatolickim, jednak liturgia, jakiej używa, jest podobna do używanej w Cerkwi prawosławnej. Kościół składa się z dwóch diecezji: kalabryjskiej i sycylijskiej oraz opactwa terytorialnego Santa Maria di Grottaferrata, działającego wokół założonego w XI wieku klasztoru Świętej Maryi w Grottaferrata w pobliżu Rzymu, któremu papież Pius XI w 1937 roku nadał status opactwa (nullis). W każdej diecezji znajduje się niższe seminarium duchowne, a w opactwie Grottaferrata mieści się Seminarium Pontyfikalne. Wierni Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-włoskiego żyją we wspólnocie na południu Włoch, głównie w Kalabrii i na Sycylii oraz w diasporze w państwach Europy i Ameryki. Zwierzchnikiem Kościoła jest arcybiskup sycylijski który nosi tytuł Arcybiskupa Piana Degli Albanesi. W każdej diecezji znajduje się po jednym diakonie stałym. Liczba wyznawców szacowana jest na ponad 70 tysięcy osób. Zdecydowana większość wyznawców to Albańczycy, następnie Grecy i nieliczna grupa miejscowych Włochów.