Poniższy tekst pochodzi z mojej prezentacji o monarchiach. Pocżątek jest o monarchii konstytucyjnej. Monarchia konstytucyjna – państwo, w którym włada monarcha o rządach ograniczonych przepisami prawa; jego poddani są obywatelami. Władca traci część swojej suwerenności na rzecz reprezentacji społeczeństwa. Obowiązuje trójpodział władz. Należy przy tym odróżniać monarchię konstytucyjną z duża rolą monarchy od monarchii parlamentarnej. Przykładem monarchii konstytucyjnej z dużą rolą monarchy było Cesarstwo Niemieckie ( 1871 -1918).Król Prus i równocześnie cesarz Niemiec czerpał swą władzę z autorytetu monarchii absolutnej. Jednak suwerenność ludu znajdowała swój wyraz w wyborach do sejmu Prus ( i innych krajów Rzeszy) i do parlamentu ogólno niemieckiego (Reichstagu).Osiągnięto kompromis między prawami korony a podmiotowością obywateli. Konstytucja gwarantowała prawa obywatelskie. Reichstag uchwalał podatki i ustawy, ale władza wykonawcza należała w pełni do cesarza. On decydował o osobie szefa rządu ( kanclerza) i na wniosek kanclerza – o obsadzie stanowisk ministerialnych. Monarchia parlamentarna w klasycznej postaci istnieje w Wielkiej Brytanii ( od 1688 r. do dziś). Tam nie tylko prawa obywatelskie zagwarantowane są przepisami konstytucyjnymi ( choć nie ma konstytucji w jednym dokumencie), parlament nie tylko uchwala nowe prawa i podatki ale także powołuje premiera i ministrów (czyli gabinet ministrów). Władca panuje ale nie rządzi. Ma do spełnienia funkcje reprezentacyjne i mediacyjne w chwilach kryzysów. Może na wniosek premiera rozwiązać parlament ( ogłosić nowe wybory).Dodatkowo każdy brytyjski monarcha jest także formalnie głową państwa w Kanadzie, Australii i Nowej Zelandii.
