Kiedy w moim domu zapada cisza czuję się źle, nieswojo, samotnie. Mój dom zawsze tętni życiem, młodsze rodzeństwo biega, krzyczy, śmieje się, rodzice najczęściej czytają, doglądają rodzeństwa. Dom funkcjonuje, widać, że są w nim dzieci. Jest wesoło, śmiesznie, czasem są momenty dramatyczne, ale jako rodzina zawsze wychodzimy z nich obronną ręką. Gdy niema nikogo w domu, siedzę sama odrabiam lekcje, oglądam telewizję, czytam książkę, czy gram na komputerze, jestem smutna. Nie ma tej wspaniałej atmosfery ogniska domowego, które jest dla mnie i mojej rodziny bardzo ważne. Każdego wieczoru siadamy całą rodziną do kolacji, wtedy czuję się najlepiej. Staje się wtedy małą dziewczynką, małą córeczką, jak za dawnych czasów kiedy byłam jeszcze bardzo młoda. Wtedy doceniam jak wiele zawdzięczam moim rodzicom i ich wychowaniu. Chcę aby w przyszłości moje dzieci też bały się tej ciszy, bo wtedy będę wiedziała, że dobrze ich wychowałam i ich najważniejszą wartością będzie kiedyś rodzina. takie coś;p
Opowiedz o swojej rodzinie.Swoją pracę rozpocznij następująco:Kiedy w moim domu zapada cisz... PLLLLIIISSS BO TO ZADANIE NA JUTROO PROSZĘ O TO ZADANIE NA DZISIAJ:) ZAD.7 STR 201 PODRĘCZNIK MIĘDZY NAMI...
