W "Widzeniu księdza Piotra" zostaje przedstawiona wizja polskiego mesjanizmu. W widzeniu naród polski wydany zostaje w ręce Heroda - symbolu cara - i prowadzony jest na śmierć na Sybirze. Okazuje się jednak, że jedno dziecko uszło z życiem. Ma ono wyrosnąć na "wskrzesiciela narodu". Zanim to jednak nastąpi, ludzie będą cierpieć. Mesjanizm polega na tym, że zbawiciel, którego imię to czterdzieści i cztery, jest przedstawicielem cierpiącego narodu, wydanego tyranom przez kraje Europejskie, lecz to cierpienie zaprowadzi spokój i ład w Europie. Cierpienie to jest porównane do cierpienia ukrzyżowanego Chrystusa (Mesjasza - stąd mesjanizm). Naród zostaje wydany na mękę, niesie krzyż, "wskrzesiciel" umiera na krzyżu lecz zmartwychwstaje. To zmartwychwstanie jest pokonaniem zła, które zaprowadzili trzej zaborcy - Rosja, Prusy i Austria. W kontekście całej częsci III "Dziadów", wybrańcem może wydawać się Konrad, gdyż pragnie on od Boga dostać dusze, by pokonać cara. Kocha on naród tak bardzo, że nie boi się bluźnić przeciw Bogu. Mesjanizm nie zakłada jednak walki, nawet z Boską interwencją, a czekanie w cierpieniu na upadek i zmartwychwstanie.
