Architektura klasycystycznato styl wzorujący się na formach architektonicznych starożytnego Rzymui Grecji. Rozwinął się w połowie XVIII wieku jako reakcja na formalny przepych architektury baroku i rokoko Jego głównymi chechami jest wzorowanie się na starożytnych budowlach greckich i rzymskich oraz na niektórych budowlach odrodzenia, kopiowanie elementów architektury starożytnej. Budowle w tym stylu wznoszone na planie zwartym, koła lub prostokąta. stosowane są kolumnady i kolumnowe portyków ze zwieńczeniem w kształcie tympanonu; pilastrów, dużych okien; tympanon przeważnie dekorowany płaskorzeźbą; Styl dąży do uzyskania efektu harmonii, zrównoważonej kompozycji, stosowanie symetrii. W opozycji do baroku przeważają fasady o liniach prostych bez wygięć i skrętów. Oszczędne jest stosowanie zdobnictwa; jeżeli się pojawiają, są to uskrzydlone postacie lwów z ludzkimi głowami, orły , wieńce, wazony, girlandy z róż, kokardy, hełmy, tarcze, skrzyżowane sztandary nawiązują ce do tradycji cesarstwa rzymskiego. W architekturze klasycystycznej rozwinęło się budownictwo użyteczności publicznej, takiej jak: urzędy , teatry, szpitale, szkoły, zakładane wówczas muzea. Pałace były duże, niskie, wydłużone, na planie prostokąta, z wysuniętą częścią środkową ozdobioną portykiem. Wewnętrzach wielkie, podłużne, jasne sale, chętnie malowane na biało, płaskie sufity, okna duże, kwadratowe. Kościoły – często na planie koła, przekryte kopułą. - kościół św. Elżbiety w Berlinie - Szkocka szkoła Królewska w Edynburgu - Łuk Triumfalny w Paryżu - Brama Branderburska w Berlinie - Panteon w Paryżu , - Kościół Świetej Magdalenz w Paryżu - Petit Trianon - Kapitol - Ecole Militaire w Paryżu - Royal Pavillion w Brighton
