Epoka średniowieczna wykształciła wzorce postępowania, ideały, które były modne i uznawane w tym okresie. Określały mocno cechy wzorcowe idealnego władcy, rycerza i świętego. Średniowieczna konwencja prezentowała wzorce osobowe, które miały być przykładem do naśladowania. Ideały te nie były zarysowane w sposób ogólny, ale zawierały często wręcz instrukcje dotyczące konkretnych zachowań, na przykład ceremoniału dworskiego. Sztuka średniowiecza poprzez literaturę, malarstwo i rzeźbę przekazywała potomności swoje dziedzictwo. Na podstawie literatury tego okresu możemy mówić o trzech wzorcach do naśladowania, a mianowicie o wzorze idealnego rycerza, władcy i świętego. Ponieważ była to epoka krzyża i miecza, jednym z jej ideałów stał się rycerz. Jakie cechy musiał spełniać wzorzec rycerza średniowiecznego ? Otóż wymagano od niego bardzo wiele. Rycerz musiał odznaczać się odwagą, dbałością o honor swój i swojego władcy, a także wiernością wobec seniora, wybranej damy i ojczyzny. Rycerz winien był być człowiekiem pobożnym i oddanym Bogu. Inne cechy rycerstwa to męstwo. We fragmencie "Pieśni o Rolandzie" znajdujemy następujące słowa: "...hańba temu, który wprzód nie sprzeda się drogo." Winien wykazywać się mistrzostwem w rycerskim rzemiośle, nadludzką siłą i przyjaźnią rycerską.
