Spotkałem ją nieopodal swojego domku. Jej uroda nie równała się z niczym. Zdziwiłem się, że taka piękna dziewczyna spaceruje sama. Zakochałem się w niej od pierwszego wejrzenia. Chciałem być koło niej do końca swoich dni. Nigdy nie czułem tak ogromnej więzi pomiędzy mną a kimś innnym. Broniłem ją, czekałem każdego wieczora, aż przyjdzie nad staw. Lubiłem się w nią wpatrywać, mógłbym specjalnie dla niej nie spać, tylko po to, by odkrywać jak zmieniają się jej tęczówki pod wpływem światła. Próbowałem ją poznawać, jednak była strasznie tajemnicza. Wracała do mnie codziennie, więc w końcu poprosiłem ją by została na zawsze. Nie ufała mi, nie wierzyła w moje uczucia. To mnie trochę zraniło, ale cóż mogłem na to poradzić? Pewnego dnia, nad tym samym jeziorem z wody wynurzuła się jeszcze piękniejsza dziewczyna niż moja ukochana. Dałem się jej uwieść. Kogoś tak cudownego nie spotkałem jeszcze nigdy! Zapomniałem o obietnicy jaką dałem poprzedniego wieczora swojej wybrance. Ta postać zauroczyła mnie aż za mocno, ale nie myślałem wtedy o tym. Nagle pojawiła się moja ukochana. Dopiero wtedy się ocknąłem. Była zła. Czy się dziwię? Nie. Okłamałem i siebie i ją. Dlatego mi nie zaufała. Powiedziała, że powininem ponieść konsekwencję swego czynu. Zabrała mnie pod wodę. Już na zawsze.
