Mieszkańcy pustyni prowadzą osiadły lub wędrowny tryb życia. Głównym zajęciem Koczowników ( zwanych również Beduinami ) jest hodowla wielbłądów, owiec i kóz. Beduini potrafią znaleźć na pustyni miejsce, w którym kopia głęboką studnie i uzyskują dostęp do wody gruntowej. W tym miejscu zakładają wioskę. Chów zwierząt nie zapewnia im dostarczających warunków do życia i dlatego często zostają kierowcami, a transport samochodowy stopniowo zastępuje im karawany wielbłądów. Ludność osiadła żyje w oazach, zajmując się rolnictwem, handlem i rzemiosłem. Uprawia się tam cytrusy, banany, warzywa i zboża. Nie można sobie wyobrazić oazy bez pięknych palm daktylowych. w XX w. życie ludzi w wielu krajach położonych w strefie pustyń odmieniła ropa naftowa. W wielu krajach arabskich wyrosły szyby naftowe, zbudowano zbiorniki ropy, rurociągi do portów morskich, rafinerie i drogi szybkiego ruchu. Dla tych państw ropa naftowa stała się źródłem wysokich dochodów.
Mieszkańcy pustyni prowadzą raczej koczowniczy tryb życia; nie zamieszkują ciągle jednego miejsca. Okolice pustynne są bardzo gorące, dlatego tak ważna jest tam woda, dzięki której jako tako rozwija się rolnictwo. Te gorące miejsca, mimo suszy , zamieszkują wielbłądy , rosną palmy daktylowe. Życie na pustyni jest możliwe.
