Henryk Wieniawski (1835-1880)- skrzypek i kompozytor. Gnialny skrzypek wirtuoz, uznawany przez współczesnych mu krytyków i miłośników muzyki za drugie wcielenie Niccolò Paganiniego. Pierwszą nauczycielką Henryka była jego matka. Potem wzięli go pod swoją opiekę wybitni muzycy: Jan Hornziel i Stanisław Serwaczyński. W 1850 rozpoczął, wraz z bratem Józefem, działalność koncertową, W kompozycjach stosował wiele różnorodnych środków artykulacyjnych i rozwiązań technicznych, nawiązał także do polskiej muzyki ludowej (polonezy, kujawiaki). Obok dzieł o charakterze wirtuozowskim komponował utwory śpiewne i liryczne. Ważniejsze kompozycje: koncerty skrzypcowe - I fis-moll (1853),II d-moll (1870), Polonez koncertowy D-dur (1853), Kujawiak a-moll (1853),Kujawiak C-dur (1853), Capriccio-valse (1854), Scherzo-Tarantelle (1856) ,Legenda (1860), Études-Caprices na dwoje skrzypiec (1863), Fantazja koncertowa na tematy z opery "Faust" (1868), Deux mazourkas charactéristiques (1870), Polonez A-dur (1870).
Opisz twórczość Stanisława Moniuszki i Henryka Wieniawskiego
Opisz twórczość Stanisława Moniuszki i Henryka Wieniawskiego...