Charakterystyka Rejenta Milczka

Odpowiedź

ppaattii1703

„(…) Rejent Milczek; Słodki, cichy, z kornym licem, Ale z diabłem, z diabłem w duszy” -tak opisuje swego sąsiada i zarazem największego wroga Maciej Raptusiewicz, zwany Cześnikiem w „Zemście” Aleksandra Fredry Rejent to wdowiec w średnim wieku, samodzielnie wychowywujący swego jedynego syna Wacława. Milczek jest człowiekiem zamożnym, o czym świadczy chociażby fakt, iż należy do niego połowa zamku. Drobny, szczupły i niski szlachcic ubrany chodzi zazwyczaj w kontusz związany pasem. Emanuje z niego spokój- jego ruchy są powolne i opanowane, sposób wypowiadania się słodki i cichy. Można by było uznać go za bardzo religijnego, ponieważ często powołuje się na „wolę nieba”, ba, nawet sposób, w który trzyma ręce jest „modlitewny”. Jednakże w rzeczywistości ujmująca i spokojna osobowość Rejenta to tylko „przykrywka” dla jego prawdziwych zamierzeń. Charakter szlachcica jest bardziej złożony niż mogło by się wydawać… Milczek jest bardzo inteligentny - pod maską udawanej pobożności, spokoju i opanowania, knuje swe intrygi, które pomagają mu w osiągnięciu różnych celów. Pragnie wbrew woli Wacława ożenić go z Podstoliną- kobietą, której syn nie kocha. Chce, aby tak się stało, ponieważ wydaje mu się, że to posunięcie zwiększy jego majątek. Rejent, człowiek obłudny i fałszywy; swej nienawiści do Cześnika nie wyjawia publicznie, mówi nawet, iż jego pragnieniem jest zgoda z nim : "Mnie z Cześnikiem? O mój Boże! Któż jej więcej pragnąć może, niż ja, człowiek bogobojny?", a w rzeczywistości robi wszystko, aby do niej nie doszło… Jako człowiek ogromnie pamiętliwy z całej siły nienawidzi swojego sąsiada i ma mu za złe wszystkie awantury i kłótnie. Za wszelką cenę pragnie się na nim zemścić - próbuje przekupić mularzy, aby fałszywie zeznawali w sądzie na niekorzyść Raptusiewicza. Udaje mu się tego dokonać, ponieważ potrafi wykorzystać swą elokwencję oraz umiejętność ładnego wysławiania się do kierowania poczynaniami ludzi mniej inteligentnych i wykształconych od niego. Milczek ma dziwny stosunek do pieniędzy. Nie należy do osób biednych, jednakże cały czas dąży do powiększenia swego majątku np. planuje ożenek Wacława z zamożną (w jego wyobrażeniu) Podstoliną. Choć jest bogaty, cechami charakteryzującymi go są skąpstwo i pazerność. Mularzom nie płaci za ich pracę, lecz zwyczajnie ich wyrzuca, co oprócz tych cech, dowodzi również jego nieuczciwości. Rejent jest moim zdaniem postacią, która nie budzi sympatii u czytelników. Jest typem zakłamanego i fałszywego, ale także bezwzględnego człowieka - do wszystkiego dochodzi „po trupach”. Inni ludzie nie są dla niego ważni - szczęście własnego syna to dla niego nie wystarczający powód do zaprzestania swych intryg. Uważam, że słowa Cześnika wypowiedziane pod adresem Milczka oddają w pełni jego charakter - na pozór bardzo łagodnego i spokojnego, ale przy lepszym poznaniu paskudnie przebiegłego i dwulicowego. I mimo, że zmuszony okolicznościami wyraża w końcu zgodę na ślub Wacława z Klarą oraz godzi się z Cześnikiem myślę o szczerości jego intencji z powątpiewaniem. „Tak jest - zgoda, a Bóg wtedy rękę poda” – czy naprawdę na tym zależy staremu Rejentowi ?

andrew89

Bohater jest szczupłym, niskim człowiekiem. Porusza się powoli i cicho. Wygląda na zdrowego i taki też jest. Ubiera się w kontusz przepasany pasem. Posiada bogate słownictwo, a jego ulubione powiedzonko to: "Niech się dziej wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba". Nazwisko Rejenta odzwierciedla jego temperament. Jest to człowiek spokojny i cichy. Najpierw myśli, później działa. Na człowieka takiego jak on mówi się flegmatyk. Wszystko robi powoli. Poza tym jego cechami usposobienia są skrytość i opanowanie. Milczek ma jedną zaletę i jedną wadę. Zaletą jest honor szlchcica: "Cześnik wyzwał mnie na rękę, acz nie moja to zabawa. I wyszedłem i czekałem. Tak czekałem - nadaremnie". Wadą zaś to, że oprócz tej zalety nie posiada żednej innej. Cechuje go fałszywa pobożność. Mówi, że pragnie zgody z Cześnikiem, a tak naprawdę robi wszystko, aby do owej zgody nie doszło. Świadczy o tym chociażby ten cytat: "Mnie z Cześnikiem? O mój Boże! Któż jej więcej pragnąć może, niż ja, człowiek bogobojny?". Jest intrygantem. Pragnie dla własnej korzyści ożenić Wacława z kobietą, której nie kocha. Poświęca jego szczęście dla pieniędzy. Aby zrobić na złość Cześnikowi, zabiera mu narzeczoną. W trakcie rozmowy z synem, na temat ślubu z Podstoliną, pokazuje swoją hipokryzję, fałsz i obłudę: "Patrz, ja płaczę - ani słowa!... Cnota synu, jest budowa, jest to ziarno, które sieje...". Rejeńt to człowiek pamiętliwy, nienawidzi swojego sąsiada i pamięta wszystkie ich kłótnie. Za wszelką cenę chce zemścić się na nim. Udowadnia to np. wtedy kiedy próbuje przekupić murarzy do fałszywych zeznań na niekorzyść Raptusiewicza. Jest to zwykły łapówkarz. Do swoich pieniędzy doszedł głównie przez korupcję. Charakteryzuje go, także nieuczciwość. Nie płaci mularzom za ich pracę, tylko zwyczajnie ich wyrzuca. Jest pazerny i skąpy. Mimo swojego wielkiego majątku robi wszystko, aby go powiększyć. Żałuje wszystkim pieniędzy. Rejent Milczek jest bohaterem niezbyt sympatycznym. Nie wzbudza we mnie sympoatii, wręcz przeciwnie - niechęć. Nikogo nie szanuje, nie liczy się z niczyim zdaniem. Jest gotowy "po trupach" dojśc do celu. To właśnie wywołuje we mnie antypatię do jego postaci. Źródło: http://www.sciaga.pl Pozdrawiam azzolix

Dodaj swoją odpowiedź

Język polski