Zanim w starozytnej Grecji narodzila sie idea kulistej Ziemi, ludzie róznych kultur twierdzili, ze Ziemia jest plaska. Antyczni Majowie wierzyli, ze słonce krazy wokól Ziemi, podtrzymywanej przez czterech olbrzymów zwanych „bakabami”. W mitologii hinduizmu plaska Ziemia, w ksztalcie kwiatu lotosu symbolizujacego strony swiata, spoczywala na grzbietach czterech sloni, które z kolei staly na skorupie zólwia plywajacego w nieskonczonym oceanie. Starozytni Egipcjanie wyobrazali sobie, ze Ziemia to bóg Qeb lezacy na boku, a postac bogini Nut, nachylonej lukowato nad nim, przedstawiala niebo. Babilonczycy twierdzili, ze Ziemia jest góra stojaca w wodach oceanu. Po obu jej stronach znajduja sie drzwi, przez które slonce chowa sie lub wychodzi na niebo.
Opisz jak na przestrzeni wieków zmieniały się poglądy na temat budowy ziemi.
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź