Wszystko o zdrowiu, uzależnieniach i groźnych chorobach

NIE MA BEZPIECZNYCH NARKOTYKÓW
Nie dajcie się oszukać, osoby proponujące Wam narkotyki albo są nieświadome swoich czynów (ktoś zrobił im pranie mózgu wmawiając, że narkotyki nie stanowią zagrożenia) albo próbują Was wykorzystać - często wyglądają i zachowują się bardzo w porządku, w środku jednak myślą tylko o tym jak na Was zarobić.

Pierwsza porcja narkotyku zwykle nic nie kosztuje, następna wymaga zdobycia pieniędzy, kontaktów z dealerami, ukrywania tego, co się robi. Sięgając po narkotyk, ryzykuje się związanie ze srodowiskiem ludzi biorących i przestępcami handlującymi narkotykami. Handlarze mieszają narkotyki, dodają różne substancje chemiczne. Nigdy nie wiadomo, jakie naprawdę będzie miał działanie zakupiony narkotyk.
DZIAŁANIE NARKOTYKÓW
Kokaina - bardzo niebezpieczny narkotyk działa silnie pobudzająco (zarówno psychicznie jak i fizycznie), intensywnie oddziałowyłuje na centralny układ nerwowy polepszając zdolność kojarzenia i umożliwiając większy wysiłek fizyczny, działa znieczulająco oraz powoduje silne, aczkolwiek krótkotrwałe uczucie przyjemności. Przyśpiesza pracę serca, powoduje zwężenie naczyń krwionośnych. Przedawkowanie prowadzi do szybkiej śmierci poprzedzonej zaburzeniami oddychania, pracy serca, drgawkami. Destrukcyjne działanie na centralny układ nerwowy powoduje, że uzależnienie od kokainy prowadzi do cięzkich depresji, halucynacji i innych poważnych chorób psychicznych.

Heroina - pochodna morfiny, wywołuje krótkotrwałą euforię, po której działa przeciwbólowo, uspokajająco i usypiająco. Osobom zażywającym heroinę grożą konwulsje oraz śpiączka które w wielu przypadkach prowadzą do śmierci. Uzależnia niezwykle szybko, nawet w przeciągu kilku tygodni.

Kompot - polska odmiana heroiny (patrz wyżej).

Extasy (MDMA) - silny narkotyk pobudzający zmysły, możliwe halucynacje, u niektórych osób zamiast euforii wywołuje lęki. Powoduje zaburzenia układu krwionośnego, podwyższenie temperatury ciała wskutek których może doprowadzić do szybkiej śmierci. Efekty uboczne mogą występować również przez dłuższy okres czasu w postaci apatii, otępienia.

LSD - silny środek halucynogenny wywołuje także ataki śmiechu, strach. Działa nawet kilkanaście godzin. Powoduje nieodwracalne zmiany w mózgu - w przypadku dłuższego stosowania możliwe są nawroty jego działania nawet kiedy nie jest używany.

Amfetamina - działa podobnie do kokainy lecz wyraźnie słabiej i dłużej niż kokaina (max. kilka godzin). W trakcie działania zmniejsza uczucie zmęczenia, działa pobudzająco. Skutki uboczne to uczucie zmęczenia po okresie działania, apatia, ociężałość, przy dłuższym stosowaniu mogą wystąpić cięższe choroby psychiczne łącznie z paranoją. W przypadku przedawkowania możliwa jest nawet śmierć. Uzależnienie wynikające z przyzwyczajenia psychicznego i chęć uskutecznienia działania narkotyku prowadzą do zwiększenia dawek a nawet sięgnięcia po kokainę.

Meskalina - silny środek halucynogenny działa nawet całą dobę. W przypadku przedawkowania prowadzi do śmierci poprzez utratę wydolności układu oddechowego.

Marihuana - narkotyk należący grupy określanej potocznie "lekkich narkotyków" uwydatnia zmysły, ma lekkie działanie halucynogenne, zmniejsza poczucie czasu i przestrzeni, w zależności od nastroju, sytuacji może powodować radość lub smutek. Skutki uboczne to mogące wystąpić wymioty, uczucie apatii, obojętności - nawet do kilku dni po zażyciu. Regularne zażywanie ma także negatywny wpływ na układy rozrodcze u kobiet i mężczyzn. Uzależnienie psychiczne może doprowadzić do chęci zażycia silniejszych narkotyków ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Haszysz - silniejszy od Marihuany o podobnym działaniu i skutkach ubocznych. Występuje wiele innych rodzajów konopii o działaniu takim jak Marihuana czy Haszysz zwanych potocznie trawką.

Opium, Mak, Morfina - działają przeciwbólowo, usuwają uczucie głodu oraz strach i depresje. Przedawkowanie może doprowadzić do snu narkotycznego a w konsekwencji do śmierci spowodowanej zaburzeniami układu oddechowego. Uzależnienie prowadzi do destrukcji całego organizmu, ciężkich zmian psychicznych oraz fizycznych.

Kleje, benzyny, rozpuszczalniki, farby, spraye i inne - wywołują nagłą euforię, poczucie nieważkości. Działają destruktywnie na układ nerwowy niszcząc komórki w mózgu. Mogą powodować apatię, otępienie, niedowagę.
Jak poznać, że ktoś bierze?
Zwróć uwagę na:
1. zwężone lub bardzo szerokie źrenice (nie zmieniające swojej wielkości pod wpływem światła)
2. przekrwione lub szkliste oczy
3. problemy z poruszaniem się, nie utrzymuje równowagi, przewraca się
4. napady nienaturalnej wesołości lub jest bardzo ospały
5. niewyraźną, bełkotliwą mowę
6. przywidzenia
7. zapach kleju, rozpuszczalników , acetonu, alkoholu, słodkawy zapach przypominający palone zioła.
Kilka z tych objawów występujących jednocześnie może oznaczać że jest pod wpływem narkotyku a to oznacza, że ma niestety kłopoty. Może być narażony(a) na wypadki, urazy, kradzieże. Takiej osoby nie wolno pozostawić samej sobie. Może jej grozić duże niebezpieczeństwo jeżeli nikt w porę nie zareaguje.
Co robić?
Jeżeli wiesz, że ktoś "bierze" zachowaj spokój. Nie rozpowiadaj nikomu o tym, bo możesz wyrządzić w ten sposób wiele zła. Powiadom osobę dorosłą, do której masz zaufanie i wiesz, że będzie wiedziała, co zrobić. Nie bierz na swoje sumienie zatajenia informacji, że ktoś bierze narkotyki. Na tych stronach znajdziesz wiele informacji świadczących o tym, że narkotyki zabijają. Czy jeżeli dowiedziałbyś/dowiedziałabyś się, że twój kolega/koleżanka chce popełnić samobójstwo nie próbowałbyś/próbowałabyś temu zapobiec? Jeżeli jest to możliwe postaraj się zbliżyć do tej osoby, zainteresować się tym co robi, poświęcić jej nieco czasu.
• Dla dobra koleżanki lub kolegi, nawet wbrew jej czy jego woli, powiedz od razu rodzicom, zaufanemu nauczycielowi lub pedagogowi szkolnemu. Nie zwlekaj. Będąc pod wpływem środka odurzającego, może sobie lub innym ludziom wyrządzić krzywdę;
• Nie pomagaj zdobywaniu narkotyków - chyba, że chcesz mieć na sumieniu cudze życie. Nie możesz przecież przewidzieć jak to się skończy!
• Nie pożyczaj osobie "biorącej" pieniędzy, bo może przeznaczyć je na narkotyki;
• Nie wierz zapewnieniu biorącego, że zawsze może przestać (bywa tak, że dzisiaj może a pojutrze już nie);
• Dowiedz się, gdzie można znaleść pomoc psychologa, poradnię leczenia uzależnień, punkt konsultacyjny. Zapisz tą informację na kartce i daj osobie, która bierze. Możesz pokazać tej osobie naszą stronę - może zrozumie co jej grozi.
Ogólnopolski Telefon Zaufania: 0 801 199 990

PAPIEROS to jedyny legalny na całym świecie narkotyk !!!
Dlaczego papieros szkodzi płucom?
Dym tytoniowy zawiera zawiesinę 50 związków chemicznych wywołujących raka. Trucizny z dymu tytoniowego przyczepiają się trwale do naszych genów. Sytuacja byłaby beznadziejna, gdyby nasze geny nie miały zespołu naprawczego. Dopóki człowiek jest młody, naprawa przebiega sprawnie. Ale z latami nasze zespoły naprawcze są coraz bardziej zmęczone. Kiedyś nastąpi takie zepsucie genów, że wywiąże się trwałe uszkodzenie, prowadzące do raka. Komórki płucne są "najbliżej" trucizn i biorą bezpośredni udział w ich wchłanianiu - nic dziwnego, że to właśnie rak płuc jest najczęstszy u palaczy.
Dlaczego papieros szkodzi pęcherzowi?
Ryzyko raka pęcherza wzrasta z liczbą wypalanych dziennie papierosów. Palenie jest przyczyną większości przypadków raka pęcherza. Uważa się, że w tych przypadkach obecne w dymie tytoniowym aminy aromatyczne i heterocykliczne stanowią czynnik rakotwórczy. Dowodem na pochodzenie czynnika rakotwórczego jest obecność w nabłonku pęcherza tzw. adduktów DNA z karcynogenami dymu tytoniowego. Mówiąc w dużym uproszczeniu, z powodu dymu tytoniowego "psuje" się DNA komórek nabłonka pęcherza, co może wywołać raka. Ale trzeba też dodać, że niektóre substancje zawarte w moczu wykazują właściwości przeciwnowotworowe.

Dlaczego papieros szkodzi sercu?
Trujące substancje dymu papierosowego przedostają się do krwi płucnej i są roznoszone po całym organizmie. Powodują wzrost lepkości krwi i podnoszą poziom fibrynogenu, zwiększają poziom białych ciałek krwi, zmieniają ich proporcje i uszkadzają prawidłowe funkcjonowanie. W sumie zmiany te oznaczają znaczne pogorszenie właściwości przepływu krwi - trudniej jej krążyć w naczyniach krwionośnych, których stan też się pogarsza. Nawet dwudziestoletni palacze mają wyższy poziom trójglicerydów (tłuszczów) i niższy poziom "dobrego" cholesterolu HDL we krwi. Poza tym nikotyna podwyższa ciśnienie krwi i zmniejsza światło naczyń krwionośnych, i tak już atakowanych przez arteriosklerozę. Gęsta, lepka krew z trudem przeciska się przez zwężone naczynia krwionośne. Mięsień sercowy dostaje coraz mniej tlenu. Organizm przegrywa, dzień w dzień zatruwany coraz to nową, olbrzymią porcją utleniaczy, trujących gazów, kancerogenów i substancji smolistych. W tych warunkach serce musi stanąć.
Korzyści wynikające z rzucenia palenia
Od zgaszenia ostatniego papierosa Co się dzieje
w 20 minut do normy wracają: ciśnienie tętnicze krwi, czynność serca oraz podwyższona temperatura rąk i stóp.
w 8 godzin zmniejsza się poziom tlenku węgla we krwi, a podnosi poziom tlenu.
w 24 godziny zmniejsza się ryzyko ostrego zawału mięśnia sercowego.
w 48 godzin rozpoczyna się regeneracja zakończeń nerwowych; powraca do normy zmysł smaku i zapachu.
od 2 tygodni do 3 miesięcy poprawie ulega stan układu krążenia; zwiększa się wydolność fizyczna; wydolność płuc wzrasta o 30%.
od 1 do 9 miesięcy ulegają zmniejszeniu kaszel, uczucie niedrożności nosa, duszności i zmęczenia; wzrasta ogólna energia organizmu; rozpoczyna się proces regeneracji rzęsek, pokrywających nabłonek dróg oddechowych; pomagają one w oczyszczaniu oskrzeli i zapobiegają przedostawaniu się do wnętrza naszego ciała mikroorganizmów, np. wirusów.
po 1 roku o połowę zmniejsza się ryzyko zachorowania na chorobę niedokrwienną serca.
po 5 latach o połowę zmniejsza się ryzyko zachorowania na raka płuc oraz raka jamy ustnej, przełyku i krtani; w dużym stopniu zmniejsza się ryzyko wystąpienia udaru mózgu.
po 10 latach ryzyko zachorowania na raka płuc jest podobne jak u osoby nigdy nie palącej; komórki o zaburzonej budowie, które powstały w wyniku palenia tytoniu zostają zastąpione przez komórki o prawidłowej budowie; ryzyko zachorowania na raka jamy ustnej, krtani, przełyku, pęcherza moczowego i nerek nadal zmniejsza się.
po 15 latach ryzyko zachorowania na chorobę niedokrwienną serca jest podobne jak u osoby nigdy nie palącej.


PIRAMIDA ZDROWEGO ŻYWIENIA


Codziennie jedz co najmniej pięć porcji produktów zbożowych.
Zawarta w nich skrobia dostarcza energii mięśniom, a błonnik ureguluje pracę jelit.
Cztery porcje warzyw i trzy porcje owoców zaopatrzą Twój organizm w wystarczające ilości witamin i składników mineralnych, a także błonnika.
Dwie szklanki mleka dziennie, z których jedną można zastąpić serem zapewniają odpowiednią ilość wapnia, a także dużo białka.
Pozostałą ilość potrzebnego białka dostarczy jedna porcja ryby,
drobiu, grochu, fasoli lub mięsa.
Unikaj alkoholu.
Ograniczaj słodycze, podbroby, jaja i tłuszcze zwierzęce.
Zalecane są oleje roślinne i miękkie margaryny.
Prawidłowo zaplanowane żywienie powinno zawierać w większej ilości produkty z dolnej części piramidy, natomiast produkty z wyższych poziomów powinny być spożywane w mniejszej ilości i rzadziej w ciągu dnia. Tłuszcze powinny być jedynie dodatkiem do potraw.
W zaprezentowanej piramidzie żywieniowej produkty podzielono na sześć grup :
1. Produkty zbożowe - produkty te mają podstawowe znaczenie w żywieniu człowieka, powinny być podstawowym źródłem energii. Główne produkty, stanowiące podstawę piramidy to: pieczywo, kasze, ryż, płatki zbożowe, makarony. Stanowią one bogate źródło węglowodanów złożonych, białka roślinnego, witamin z grupy B, składników mineralnych i błonnika. Należy preferować ciemne pieczywo, gruboziarniste kaszę gryczaną, jęczmienną; płatki owsiane, jęczmienne. Produkty te zawierają o wiele więcej błonnika, witamin z grupy B oraz soli mineralnych niż kasza manna, białe pieczywo czy kasza kukurydziana.
Zaleca się spożywanie produktów zbożowych podczas każdego głównego posiłku. Szczególnie poleca się spożywanie codziennie pieczywa razowego, które zapewnia uczucie sytości, reguluje pracę przewodu pokarmowego i zapobiega zaparciom.
Czynniki chorobotwórcze
Czynnikiem wywołującym choroby prionowe, a więc zarówno BSE, jak i CJD są tzw. priony. Przez długi czas były one dla lekarzy i naukowców całkowicie nowym, nieznanym źródłem zakażeń, innym od dotąd poznanych, jak bakterie czy wirusy. Dopiero w roku 1982 w Uniwersytecie w San Francisco Stanley Prusiner postawił bardzo odważną hipotezę, że za choroby prionowe odpowiadają białka. Uczony nazwał je Proteinceous Infectious Particle, w skrócie PrP - czyli prion (za badania nad prionami Stanley Prusiner otrzymał w 1997 roku nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii).
W mózgach zwierząt chorych na choroby prionowe Prusiner odkrył złogi charakterystycznego białka, które nazwał ScPrP. Ogromnym zdziwieniem dla badaczy był fakt, że gen kodujący to białko odnaleziono nie tylko w komórkach chorych zwierząt, ale także zdrowych, głównie w tkance nerwowej oraz w śledzionie, płucach, sercu i jelitach. "Normalne" białko kodowane przez ten gen nazwano cPrP. Badania potwierdziły, że występuje ono u bardzo wielu zwierząt; przypuszcza się, że spełnia istotną rolę w ich ustrojach, na razie jednak nie wiadomo jaką.
Dalsze badania dowiodły, że białka cPrP i ScPrP są kodowane przez ten sam gen. Fakt, że białko ScPrP ma właściwości patologiczne, a cPrP jest normalnym, "zdrowym" białkiem polega na różnicy w ich przestrzennej budowie. Każda cząsteczka białka syntetyzowana we wszystkich organizmach żywych przyjmuje charakterystyczne dla siebie ułożenie przestrzenne, tzw. konformację. Konformacja właśnie jest odpowiedzialna za prawidłowe fizjologicznie działanie białek w organizmie. Okazuje się, że białka ScPrP mają inną konformację niż białka cPrP. Dlatego właśnie tracą swoje prawidłowe funkcje biologiczne i są przyczyną chorób prionowych.
Białka prionowe nie rozmnażają się jak wirusy czy bakterie. Choroba prionowa zaczyna się wtedy, gdy obecne w komórce prawidłowe białko cPrP zmienia swą strukturę przestrzenną. Jedna zmieniona cząsteczka powoduje takie same zmiany u napotkanych normalnych cząsteczek białka - tak w szybkim tempie narasta ilość czynnika patogennego. Białko o wadliwej budowie gromadzi się w komórce powodując jej autodestrukcję. W wyniku tego białko ScPrP przedostaje się do sąsiednich komórek i zakaża je.
Choroby prionowe są trudne w diagnozie przed wystąpieniem objawów, gdyż chory organizm nie wytwarza przeciwciał przeciw nim. Prionów nie można wykryć ani we krwi, ani w płynie mózgowo-rdzeniowym. Dostępne dzisiaj testy są mało czułe, a na wynik trzeba czekać długo.
Generalnie choroby prionowe mogą być wynikiem:
• zakażenia, np. produktami zawierającymi przetworzone części chorych zwierząt,
• dziedziczenia - chora matka może przekazać chorobę potomstwu,
• spontanicznego pojawienia się patologicznych białek prionowych w organizmie (mechanizm ten nie jest jeszcze poznany).

Choroba zakaźna
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii.
Choroba zakaźna jest to choroba, rozwijająca się w wyniku infekcji, czyli wniknięcia drobnoustrojów chorobotwórczych (bakterii, wirusów, pierwotniaków i grzybów) lub wytwarzanych przez nie toksyn do ustroju.
Dawniej mianem choroby zakaźnej określano choroby wywoływane także przez robaki (np. owsica) i małe stawonogi (np. wszawica). Obecnie te choroby nazywane są chorobami pasożytniczymi.
Choroby zakaźne dzieli się na siedem grup (w nawiasach podano przyczyny):
• choroby wirusowe (wirusy)
• choroby bakteryjne (bakterie)
• choroby pierwotniakowe (pierwotniaki)
• krętkowice (krętki z rodzaju Leptospira)
• grzybice (grzyby chorobotwórcze)
• riketsjozy (riketsje)
• TSE (priony)
Wszystkie choroby zakaźne cechuje charakterystyczny przebieg:
moment zakażenia-> okres inkubacji (wylęgania)-> okres zwiastunów-> okres występowania objawów chorobowych-> okres zdrowienia
Wystąpienie objawów chorobowych w przypadku chorób zakaźnych zależy od odporności własnej pacjenta, dawki i wirulencji czynnika zakaźnego oraz wpływu dodatkowych czynników.
Podstawowym celem leczenia jest zabicie drobnoustrojów chorobotwórczych lub/i neutralizacja wytworzonych przez nie toksyn. W tym celu stosuje się surowice odpornościowe (zawierające gotowe przeciwciała, wytworzona przez nie odporność jest krótkotrwała, tzw. odporność bierna), leki przeciwwirusowe, sulfonamidy, antybiotyki, a także niekiedy bakteriofagi. Oprócz leczenia przyczynowego nakierowanego na przeciwdziałanie skutkom chorobowym wywołującego czynnika zakaźnego, stosuje się także leczenie objawowe.
W polityce zdrowotnej państwa, a także globalnie w zwalczaniu chorób zakaźnych dużą rolę odgrywają szczepienia, izolacja chorych i nosicieli oraz kontrola żywności (zobacz: pasteryzacja) i wody.
Niektóre patogeny mogą być wykorzystywane jako broń biologiczna, np. endospory i laseczki wąglika.
Spis treści

1 Wirusowe choroby zakaźne
2 Bakteryjne choroby zakaźne
3 Choroby zakaźne wywoływane przez pierwotniaki
4 Choroby zakaźne wywoływane przez grzyby
5 Riketsjozy
6 Krętkowice
7 Choroby wywoływane przez priony
8 Choroby zakaźne, które wywołać może kilka różnych patogenów (tzw. infekcje o mieszanej etiologii)

Wirusowe choroby zakaźne
Choroba Heinego i Medina -- Grypa-- Mononukleoza zakaźna-- Odra-- Opryszka zwykła-- Ospa prawdziwa-- Ospa wietrzna i półpasiec-- Pryszczyca-- Różyczka-- Nagminne zapalenie przyusznic ("świnka")-- Wirusowe gorączki krwotoczne-- Wirusowe zapalenie wątroby-- Wścieklizna-- Zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS)
Bakteryjne choroby zakaźne
Błonica-- Botulizm-- Bruceloza-- Cholera-- Czerwonka bakteryjna (Shigelloza)-- Dur brzuszny i paradury -- Dżuma-- Zakażenie Escherichia coli-- Gruźlica-- Zakażenie Helicobacter pylori-- Kiła-- Krztusiec-- Nosacizna-- Płonica (dawniej szkarlatyna)-- Rzeżączka-- Salmonellozy-- Tężec-- Tularemia-- Wąglik
Choroby zakaźne wywoływane przez pierwotniaki
Giardioza (dawniej lamblioza) -- Leiszmaniozy -- Malaria (zimnica) -- Pełzakowica -- Pneumocystodoza -- Rzęsistkowica -- Toksoplazmoza -- Trypanosomozy
Choroby zakaźne wywoływane przez grzyby
Aspergiloza -- Blastomykoza -- Chromomikoza -- Dermatofitozy -- Drożdżyca (blastomykoza) -- Histoplazmoza -- Kandydoza -- Kokcydioidomikoza -- Kryptokokoza -- Kryptosporydioza -- Maduromykoza -- Mukormykoza -- Sporotrychoza
Riketsjozy
Dur plamisty-- Gorączka okopowa-- Gorączka Q
Krętkowice
Choroba Weila-- Choroba z Lyme (borelioza)-- Gorączka błotna
Choroby wywoływane przez priony
Kuru -- Choroba Creutzfeldta-Jakoba -- Gąbczaste zwyrodnienie mózgu (BSE)
Choroby zakaźne, które wywołać może kilka różnych patogenów (tzw. infekcje o mieszanej etiologii)
Infekcje górnych dróg oddechowych-- Zakaźne zatrucia pokarmowe--
Źródło: "http://pl.wikipedia.org/w/wiki.phtml?title=Choroba_zaka%C5%BAna"
Tę stronę ostatnio zmodyfikowano o 19:28, 12 paź 2003; udostępniana jest w oparciu o licencję GNU FDL; możesz ją samodzielnie uzupełnić lub poprawić.